Barcelona, zajęcia 24 lutego

Klub Malucha

W Klubie Malucha kończymy już zimowe tematy i powoli wprowadzamy wiosenny i wielkanocny klimat. Ale póki co, podczas ostatnich zajęć powtórzyliśmy części zimowej garderoby ubierając wyklejonego własnoręcznie misia w czapkę, szalik i rękawiczki. Była to świetna okazja do ćwiczenia małych dłoni poprzez dotykanie małych elementów o różnych fakturach, a także do nauki kolorów, ponieważ każdy mógł wybrać kolor misiowych ubranek.
Zajęcia rozpoczęły się jak zwykle od przywitanie jeża Toma, sprawdzenia obecności i uzupełnienia kalendarza. Dzieci bardzo dobrze umieją już dni tygodnia dzięki naszej piosence "Tydzień siedem dzieci miał", dlatego przyszedł czas na naukę kolejnej piosenki z kalendarza "Cztery pory roku są".

Jak zawsze bawiliśmy się chustą animacyjną. A także w ulubione zabawy maluszków w kole. Do standardowego już zestawu zabaw dołożyliśmy poznaną podczas ostatnich zajęć zabawę "Mam chusteczkę haftowaną".
Z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych posłuchaliśmy wierszyka o świątecznym stole. Każde dziecko przy pomocy rodziców przygotowało i ozdobiło koszyk. Podczas kolejnych zajęć będziemy do koszyka wkładać kolejne wielkanocne elementy, które będziemy poznawać, tak aby na koniec, przed samymi świętami każdy mógł zabrać do domu koszyk pełen własnoręcznie wykonanych wielkanocnych symboli.
Zapraszam na następne zajęcia. 

Dorota 

Poziomki

Sobotnie zajęcia Poziomki rozpoczęły razem z Malinkami , które nas odwiedziły wraz z Panią Marysią. Nasze spotkanie miało na celu wspólne oglądanie filmu edukacyjnego dotyczącego zbliżających się Świąt Wielkanocnych. Dzieci dowiedziały się o tradycjach związanych z tym świętem np. malowaniu jajek,robieniu pisanek,palm wielkanocnych i przyrządzaniu tradycyjnych potraw świątecznych w w Polsce. Był to niewielki akcent zbliżających się świąt, który będzie kontynuowany w trakcie kolejnych spotkań.

Kiedy Malinki wróciły do swojej sali , Poziomeczki dostały kolorowanki i szybko zaczęły malować swoje kurki Wielkanocne.

Po śniadaniu była dalsza część naszych zajęć, podczas których dzieci wyruszyły w niezwykłą podróż do kosmosu i odkrywały tajemnice planet i gwiazd. Pomógł nam w tym film edukacyjny pt."Czym jest kosmos" z którego za pomocą prostych słów i obrazów dzieci dowiedziały się o różnicach pomiędzy planetami oraz poznały ich nazwy. Słuchały piosenki o układzie słonecznym i piosenki Kosmo Żabka. Potem wspólnie zrobiliśmy makietę przedstawiającą układ słoneczny co bardzo podobało się dzieciom.

Na zakończenie, gdy wszyscy zajęli swoje miejsca, zostały rozdane kolorowanki z motywami kosmicznymi \rakiety, planety, astronautów\ dzieci zaczęły pracę z kredkami. Potem budowały rakiety z klocków.
Zajęcia zakończyliśmy ponownym odsłuchaniem piosenki o kosmicznej żabce, podsumowując tym nasze sobotnie spotkanie. Dzieci opuściły zajęcia uśmiechnięte i gotowe do kolejnych spotkań.

Pani Gosia, Irenka i Ania

 

Jagódki

Na ostatnich zajęciach Jagódki zgłębiały tajemnice kosmosu, a przede wszystkim Układu Słonecznego. Po obejrzeniu filmiku edukacyjnego oraz wysłuchaniu wiersza B. Formy pt. ,,Planety" zrobiliśmy mały quiz, żeby utrwalić wiedzę. Dzieci ustawiły się jedno za drugim wzdłuż skakanki i jeśli wypowiedziane stwierdzenie było według nich prawdziwe, stawały po jej lewej stronie, natomiast jeśli uważały, że było fałszywe, wykonywały krok w prawą stronę. Dzieci wykonały dwie prace plastyczne: Układ Słoneczny oraz zaprojektowały strój kosmonauty lub też narysowały kosmitę. Zabawy związane z kosmosem, które pojawiły się na zajęciach, to m.in. odliczanie startu rakiety, słońce parzy, chodzenie po orbitach. Były one bardzo przystępnym sposobem na nauczenie się podstaw o planetach. W zabawach dzieciom towarzyszyła piosenka "W Układzie Słonecznym". Jagódki obejrzały również odcinek jednej z najbardziej lubianych polskich bajek pt. ,,Reksio". Był to odcinek o tym, jak poleciał on w kosmos. Dzieci z chęcią opowiedziały to, co wydarzyło się w bajce, własnymi słowami.

Następnie, wysłuchały prezentacji o Mikołaju Koperniku i jego odkryciu oraz obejrzały zdjęcia Torunia i toruńskich pierników. Nauczyły się również popularnego dwuwiersza: ,,Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię / polskie go wydało plemię".

Na koniec wprowadziłyśmy dzieci w temat Wielkanocy. Z zapałem opowiadały nam, czym jest dla nich to święto, z czym im się kojarzy, jakie są jego symbole oraz jak je obchodzą itd., a następnie obejrzały film edukacyjny.

Dziękujemy i do zobaczenia za dwa tygodnie!

Klaudia i Ania

Śliweczki

W ostatnią sobotę wraz ze Śliweczkami w ramach naszych poszukiwań form dekoracji dotarliśmy do Małopolski, „przepływając” statkiem od Kaszub rzeką Wisłą do Krakowa, potem przebyliśmy drogę do miasta Gorlice i wsi Koniaków, gdzie powstają piękne, delikatne koronki – ażurowa plecionka z nici o dużych walorach artystycznych. Dzieci podziwiały największą w Polsce serwetkę wykonaną przez babcię, córkę i wnuczki w Koniakowie w 2022 roku. Serweta pochłonęła 61km nici i waży ponad 5 kg.

Korzystając z ilustracji świątecznego stołu, przyglądając się jej poszukaliśmy tego wzoru, dzieci szybko spostrzegły, że jest on na serwecie, która ozdabia koszyk z chlebem.  Nasza rozmowa naprowadziła nas do tematu ozdabiania koszyka wielkanocnego, który ozdobiony koronkową serwetą wypełniamy pokarmami o ważnej symbolice. Do tematu tradycji związanej z koszykiem wielkanocnym wrócimy na kolejnych zajęciach.

Wymieniliśmy ważne dla Świąt Wielkanocnych symbole – jakimi są jajko, wiosenny kwiat,  kurczątko,  a przede wszystkim baranek.
Dzieci wykonały zawieszkę, girlandę umieszczając na obrazkach wybrane, własnoręcznie narysowane symbole.

W dalszym ciągu zajęć korzystając z ilustracji nazwaliśmy wszystkie pokarmy i rzeczy widoczne na świątecznym stole.
Metodą wycinanki wykonaliśmy białe serwetki, które zalaminowane mogą nam służyć jako podkładka pod wielkanocny talerz. Dzieci były zachwycone efektem rozłożonego ciętego papieru.

Każde z nich z ciekawością rozkładało kartę, żeby oglądnąć uzyskany wzór. Zachwytem były również zalaminowane wycinanki, czyli gotowe podkładki. Proces laminowania również był dla dzieci interesujący, z ciekawością obserwowały każdą czynność.
Dzieci podczas zajęć bardzo cierpliwie brały udział w wykańczaniu zawieszek za pomocą kleju na gorąco i w laminowaniu wycinanek ucząc się przy tym podstawowych zasad korzystania z urządzeń zasilanych prądem. Wszyscy bardzo poważnie traktowali wszystkie przekazane prośby i ostrzeżenia.

Bardzo miło pracuje się z dziećmi cierpliwymi, oczekującymi na swoją kolej i wypełniającymi wszystkie usłyszane zasady – bardzo dziękuję Śliweczkom– można z Wami pracować na wszelkie sposoby z użyciem różnych pomocy i materiałów 😊.

Pozdrawiam serdecznie – do zobaczenia,
Joanna Tylek

Malinki

Święta wielkanocne zbliżają się w szybkim tempie. Dlatego przez najbliższe spotkania będziemy zapoznawać się z polskimi tradycjami i obrzędami związanymi z tym świętem. Pierwsze spotkanie poświęciliśmy wprowadzeniu w tematykę poprzez obejrzenie filmu edukacyjnego i czytankę z podręcznika " Nasz Elementarz cz. 3". Każda Malinka otrzymała kolejny podręcznik, który od tej chwili jest Jej własnością. Dzieci dowiedziały się m.in. kiedy obchodzone są święta wielkanocne . Tak, tak święta, a nie święto, ponieważ w Polsce są celebrowane dwa po sobie następujące dni. Ciekawostką dla Malinek było to, iż Wielkanoc w każdym roku przypada na inne dni, mieszczące się w przedziale czasowym od 22 marca do 25 kwietnia. Zapoznając się z polskimi tradycjami i obrzędami porównaliśmy tradycje występujące w Hiszpanii. Było to ciekawe porównanie. Czytanka z podręcznika posłużyła nam do ćwiczenia czytania w języku polskim. Okazało się, że Malinki coraz lepiej radzą sobie z czytaniem i rozumieniem polskich tekstów. Brawo! Po szkolnym śniadaniu i przerwie na podwórku przeszliśmy do kontynuacji naszych wędrówek po Polsce. Tym razem odbyliśmy niecodzienną podróż w przeszłość.

Najpierw wspólnie zastanawialiśmy się nad trudnym pytaniem którym było: czy w Polsce żyły kiedyś dinozaury? Odpowiedzi były różne - od twierdzących przez wątpiące, aż do negujących. W tej sytuacji konieczne było spojrzenie na sprawę z naukowego punku widzenia. Okazało się, że  pierwsze ślady dinozaurów w Polsce odkrył dr Władysław Karaszewski latem 1959 r. w Glinianym Lesie, 20 km od Kielc.

Z tego okresu pochodzą publikowane znaleziska śladów polskich dinozaurów. Późniejsze lata przyniosły kontynuację badań paleontologicznych. Pierwsze dziesięciolecie XXI wieku to czas ogromnego rozwoju badań nad tropami dinozaurów w Polsce. W 2004 roku z inicjatywy społecznika i założyciela Stowarzyszenia " Delta" Piotra Lichoty powstał w Bałtowie pierwszy w Polsce park dinozaurów. Warto w podróżach po Polsce dotrzeć do Krasiejowa i doświadczyć spotkania z tymi ogromnymi gadami z przeszłości. Oczywiście odszukaliśmy na obrazkowej mapie Polski Krasiejów i w ten sposób nie było już wątpliwości. Ilustracja z " Naszego Elementarza" przedstawiająca dinozaury i otoczenie w jakim żyły dała nam możliwość poznania części mowy zwanej przymiotnikiem. Po objaśnieniu Malinkom co to jest " przymiotnik" i jakie ma zastosowanie w budowaniu zdań dzieci bez trudu wymieniały kolejne wyrazy będące przymiotnikami. Wypisywaliśmy je na tablicy. Najprościej było zadawać sobie pytania: jaki, jaka, jakie i wyrazy " same wychodziły" z obrazka. Podsumowaniem tematu o olbrzymich gadach było wykonanie witraży przedstawiających dinozaury. Wyszły przepiękne prace. Ostatnim zadaniem podczas zajęć były dalsze próby przygotowujące Malinki do przedstawienia o podróżach Koziołka Matołka.

Bardzo dziękujemy za wspólnie spędzony czas i do zobaczenia na kolejnych zajęciach,
Maria Kołomyjec, praktykantki Wiktoria i Ania oraz gościnnie pani Tatiana

Link do  podręcznika "Nasz Elementarz" cz. 3 Wiosna , wersja pdf
https://www.ore.edu.pl/wp-content/uploads/2015/05/nasz-elementarz-%E2%80%93-wiosna.pdf

Jarzębina

Z okazji nadchodzących Świąt Wielkanocnych zrobiliśmy zajączki metodą origami .
Zając od dawna kojarzony jest z okresem wielkanocnym. Symbolizuje on płodność i
odrodzenie. Wielkanoc jest świętem upamiętniającym zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. To święto chrześcijańskie jest świętem ruchomym i w kulturze zachodniej obchodzone jest zawsze w niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca. Rdzennie chrześcijańskim symbolem świąt Wielkiej Nocy jest baranek paschalny, jednak najpopularniejszymi ozdobami wielkanocnymi są jaja i zające.
Nazwa Wielkanocy w wielu językach została zaczerpnięta od słowa „pascha”, jednak w języku angielskim i niemieckim brzmi podobnie – Easter (ang.), Ostern (niem.) – i pochodzi od starogermańskiej bogini wiosny Ostary, w kulturze anglosaskiej znanej jako Eostre. Ostara to także nazwa święta symbolizującego radosny moment zwycięstwa dnia nad nocą. Eostre, jako bogini wiosny, światła i odrodzenia, była kojarzona głównie z kurczakami i jajami, a jej świętym zwierzęciem był zając, który trafił do wielkanocnego koszyka.
Podzieliliśmy się skojarzeniami z Wielkanocą. Jednym z nich jest śniadanie wielkanocne i święconka. Domowe świętowanie zaczyna się od śniadania w gronie najbliższej rodziny. Ta rytualna uczta jednoczy żywych i umarłych i ma wymiar ceremonialny. Śniadanie wielkanocne poprzedza modlitwa i dzielenie się poświęconym jajkiem – symbolem życia, płodności, miłości, sił witalnych .

Przypomnieliśmy, że najbardziej powszechnymi w Europie są alfabety stworzone na bazie alfabetu łacińskiego (np. we Francji, Niemczech, Czechach, Hiszpanii, Szwecji) i cyrylickiego (np. w Rosji, Bułgarii, na Ukrainie). Te podstawowe systemy pisma dostosowywano przez wieki do głosek istniejących w danym języku.
W Polsce posługujemy się nieco zmodyfikowanym alfabetem łacińskim. W polskim alfabecie występują również polskie znaki takie jak: ó , ą , ę , ż , ź , ć , ł, ń , ś . W języku polskim występują dwuznaki. Są to dwie litery oznaczające jedną głoskę .
Są to np.: ch, sz, dż , rz, cz, dz, dź . W języku polskim występują zachowane jeszcze z prasłowiańskiego samogłoski nosowe , które zanikły w większości pozostałych języków słowiańskich . Te samogłoski  są z ogonkami czyli ą oraz ę.
Następnie oglądaliśmy diapozytywy ze zdjęciami i dzieci zapisywały na swoich kartkach nazwę tego co widzą. Była to nie tylko świetna okazja do przećwiczenia polskich zasad pisowni i fonetyki, ale również do dowiedzenia się ciekawych faktów.
Uczyliśmy się na popełnionych przez nas błędach.
Wszystkie dzieci czytały wierszyki i rymowanki wyświetlane na projektorze.
Oto niektóre z wyświetlonych zdjęć:
1. niedźwiedź (rymowanka)
2. ślimak (rymowanka)
3. pchła (łamaniec językowy)
4. żaba (wierszyk)
5. wąż (ciekawostka)
Węże nie potrafią żuć pokarmu, dlatego upolowane zwierzęta połykają w całości. Dzięki specjalnej budowie kości czaszki mogą bardzo szeroko otwierać paszczę, by pożreć nawet całkiem duże ofiary. Po posiłku stają się ospałe i leżą, trawiąc swój pokarm. Jedno polowanie może wystarczyć im nawet na kilka tygodni. Dzięki temu, że wąż ma rozszczepiony język, posiada on kierunkowe, oraz jednoczesne poczucie smaku oraz węchu.Węże absolutnie nie przeżuwają swoich pokarmów. Wąż jest w
stanie połknąć zwierzę nawet cztery razy większe od jego głowy. Obie połowy szczęk węża, nie są ze sobą sztywni połączone. Trawienie pokarmu przez węże zazwyczaj trwa od kilku dni do kilku tygodni. Węże zrzucają skórę. Robią to od jednego do czterech razy w ciągu roku. Węża często utożsamiano z mądrością, wiedzą, tajemniczością i transformacją. W starożytnej Grecji, węża związano z Asklepiosem, bogiem medycyny, co wpłynęło na obecność węża w symbolach medycyny. Węża zwiniętego wokół kija, znany jako kaduceusz, jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli medycyny.
Żmija zygzakowata to jedyny jadowity gatunek węża występujący w Polsce. Można ją spotkać przede wszystkim w górach. Jad żmii zygzakowatej jest w stanie spowodować zlepienie się drobnych naczyń krwionośnych. Przy okazji zaburza on krzepnięcia krwi. W przypadku każdego ukąszenia należy niezwłocznie opatrzyć ranę oraz szybko udać się do lekarza. Należy także pamiętać, by po ukąszenia nie przyjmować alkoholu, ani leków przeciwbólowych.
Fobia oznaczająca strach przed wężami nosi nazwę ofidiofobia.
Wspomnieliśmy o innych istniejących fobiach.
6. piosenkarz (zasada gramatyczna)
7. W nazwach zawodów z zakończeniem -arz i -erz na końcu wyrazu piszemy rz (np. lekarz, malarz, kucharz, piłkarz, dziennikarz, piekarz, tancerz).
8. jeż (ciekawostka)
Jego najbardziej charakterystyczną cechą są igły. Na jego malutkim ciele można doliczyć się od 6000 do 8000 szpilek długości około 2 centymetrów. Kolce to zmodyfikowane włosy. Wypełnione powietrzem rurki są ostro zakończone. Ich podstawa i wierzchołek mają kolor biały. Środek jest koloru brązowo-czarnego. Czasami można spotkać jeża albinosa, czyli takiego, którego kolce są na całej długości białe. Jeże mają słaby wzrok, ale doskonałe zmysły węchu i słuchu. Jeże są znane jako przyjaciel ogrodnika. Dzieje się tak dlatego, że będą jeść ślimaki, chrząszcze, gąsienice i nie wyrządzają żadnej szkody. Uważa się, że jeż nosi na swoim grzbiecie owoce i grzyby, które znosi do „domu” i robi z nich zapasy. Jest to jednak nieprawda. Nie tylko dlatego, że trudno byłoby jeżowi zarzucić sobie coś tak dużego na grzbiet, ale też ze względu na skład jego diety. Jeże są samotnymi
stworzeniami, które są dużymi śpiochami i mogą spać do 18 godzin dziennie. W razie niebezpieczeństwa jeże zmieniają się w kulę, tak aby kolce pokrywały cały obszar ich ciała i chroniły zwierzę przed drapieżnikami. Kiedy już znajdą się w kulce, muszą pozostać w miejscu. Mitem jest, że mogą się toczyć, gdy są zawinięte w kulkę. Jeże są w dużej mierze odporne na jad węża. Oznacza to, że chociaż ich typowa dieta składa się z owadów i jagód, mogą one pokonać żmiję w walce i zjeść ją.
Na koniec poszliśmy na podwórko.
Dziewczynki czytały wierszyk o Panu Tralalińskim Juliana Tuwima młodszym dzieciom.

Agata