Barcelona, zajęcia 10 lutego

Klub Malucha

Ostatnie spotkanie Klubu Malucha było wyjątkowe ponieważ nie pojawiły się na nim żadne dzieci. Zamiast nich przybyły Myszki Miki, Batman, księżniczki, biedronki i dinozaury. Nasz przyjaciel jeż Tom był bardzo zdziwiony, musieliśmy zaśpiewać mu piosenkę na przywitanie trzy razy, ponieważ nie chciał wyjść z torby, w której zazwyczaj śpi. Całe szczęście udało nam się go obudzić i towarzyszył nam podczas zajęć.

Po tradycyjnym rozpoczęciu, sprawdzeniu obecności i omówieniu kalendarza bawiliśmy się w "muzyczne pudełka". A po tej zabawie każdy przygotował sobie karnawałową maskę. Tak przygotowani mogliśmy zacząć bal. Tańcom nie było końca. Tańczyliśmy z balonami, z kolorowymi chustami, na gazetach. By trochę odpocząć bawiliśmy się też chustą animacyjną oraz w ulubione zabawy maluszków czyli min. "Kółko graniaste" i "Stary niedźwiedź".
Wszyscy zakończyli zajęcia w bardzo dobrych humorach, ale również bardzo zmęczeni.
Zapraszam na następne spotkanie!
Pani Biedronka - Dorota

Poziomki

Ubiegłej soboty odbył się niezwykły Bal Karnawałowy, który zapewnił naszym uczniom wiele radości i wspaniałych wspomnień. W tym dniu nasza grupa Poziomek wzięła udział w licznych zabawach i aktywnościach karnawałowych.  Na Balu Karnawałowym dzieci przyszły przebrane w różnorodne kostiumy, wśród których pojawiły się postacie takie jak Robert Lewandowski, Spiderman, Księżniczki, Smok, Batman, Wróżka oraz wiele innych kreatywnych pomysłów. Widok kolorowych strojów oraz uśmiechniętych buziek maluchów dodawał wyjątkowego uroku temu wydarzeniu.
Podczas balu nie brakowało zabawy przy muzyce, wszyscy tańczyliśmy w kole do naszych ulubionych piosenek, co sprawiło dzieciom wiele radości i wzruszeń. Ponadto mieliśmy okazję zaprezentować nasze karnawałowe stroje oraz porozmawiać na temat kostiumów, co rozbudziło wyobraźnię naszych maluchów.
W trakcie zajęć dzieci wykonywały także karnawałowe maski, co pozwoliło im wyrazić swoją kreatywność i pomysłowość. Dodatkowo pracowaliśmy nad kartami pracy dotyczącymi karnawału, gdzie zadaniem było wyszukanie różnic na obrazkach, co rozwijało umiejętności obserwacji i koncentracji naszych uczniów.
Nie zabrakło również relaksującego czasu na słuchanie bajek (czytanych przez naszą kochaną Panią Gosię- Czerwony Kapturek) oraz tańców z balonami, co dostarczyło dzieciom wiele radości i rozrywki. Ponadto, odwiedziły nas także starsze koleżanki z innej grupy, które przygotowały dla nas mini teatrzyk, co było niezwykłą atrakcją i dodatkowym elementem naszego balu.
Bal Karnawałowy był nie tylko okazją do wspaniałej zabawy, ale także do integracji i wspólnego spędzenia czasu w radosnej atmosferze. Dzięki zaangażowaniu i entuzjazmowi naszych dzieci oraz wsparciu ze strony rodziców, ten dzień był pełen uśmiechu i niezapomnianych chwil. 

Barbara Pietrzak, Pani Gosia i Irena

Jagódki

W minioną sobotę Jagódki świętowały karnawał. Zajęcia rozpoczęliśmy prezentacją przebrań dzieci. Były wśród nas księżniczki, wróżka, zajączek i ninja. Następnie dzieci obejrzały filmik edukacyjny dotyczący karnawału i wysłuchały prezentacji pani Ani dotyczącej obchodów karnawałowych w różnych częściach świata. Dzieci podzieliły się swoimi doświadczeniami związanymi z karnawałem w hiszpańskich szkołach oraz Tłustym Czwartkiem. Wykonały również dwie prace plastyczne: ozdobiły maski oraz zaprojektowały strój karnawałowy na jednej z kart pracy. Jak to w karnawale, był również czas na zabawy. Dzieciom szczególnie spodobał się ,,Jedzie pociąg z daleka" oraz tańczenie w parach tak, aby nie upadł balon znajdujący się pomiędzy brzuszkami dzieci. Jagódki obejrzały również karnawałowy odcinek jednego z najpopularniejszych polskich programów dla dzieci pt. ,,Domisie".

Dziękujemy za wspólną zabawę i do zobaczenia za dwa tygodnie!
Klaudia i Ania

Śliweczki

W ostatnią sobotę w Szkole Polskiej w Barcelonie odbyły się zajęcia karnawałowe.
Nasza grupa Śliweczki swoimi pięknymi, barwnymi strojami, przebraniami wprowadziła nas w karnawałowy nastrój. Wyjaśniliśmy znaczenie słowa karnawał. Dzieci dowiedziały się skąd pochodzi karnawał, gdzie i dlaczego zaczęto zakładać maski.
Maski nie spełniały tylko roli dekoracyjnej, zakładanie masek pozwalało ludziom na kontakt, na rozmowę niezależnie od statusu społecznego i pochodzenia. Zastanowiliśmy się z dziećmi, czy ich przebrania dodają im odwagi, powodują, że czują się inaczej. Dzieci chętnie podzieliły się swoimi odczuciami, z których jednoznacznie wynikało, że przebrania pozwalają czuć się im wyjątkowo, są uśmiechnięte nosząc na sobie ubranie ich ulubionego bohatera, są dumne, że go prezentują – to opinie Śliweczek 😊

Kontynuując nasze podróże do polskich miast ( w czym trwamy od 2 lat 😊) zajęliśmy się tematem sztuki do dekoracji. Dzieci zapytane, co zauważają spacerując w miastach odpowiedziały: drzwi (ozdobne), stare schody, rzeźby, obrazy, aż padła odpowiedź, która nam była potrzebna – kolorowe szkła, a w nich różne historie – chodziło o witraż . Odwiedziliśmy  (wirtualnie) najstarszą istniejącą pracownię witrażu w Polsce – w Krakowie, gdzie od 1902 roku  do dzisiaj tworzy się  pracochłonne, artystyczne witraże. Dzieci wiedząc, że pracownia ma również muzealną część otwartą dla zwiedzających i chcących podczas warsztatów wykonać swój witraż - bardzo chciałyby tam pojechać.

Ochoczo zabraliśmy się za stworzenie naszego „witrażu” w motywie kwiatowym. Wymagające precyzji wycinanie listków i wypełnianie ich kolorowymi, o różnych strukturach papierami pochłonęło dzieci. Powstały śliczne papierowe witraże.
Powędrowaliśmy jeszcze do Muzeum Etnograficznego w Krakowie, gdzie w kolekcji znajduje się stary ludowy obraz podarowany przez pewnego kolekcjonera. Obraz przedstawia uduchowioną postać, z ręką uniesioną do góry. To przedstawienie św. Walentego, biskupa z III z Włoch, który swoimi ziemskimi czynami został zapamiętany jako patron osób dobrze życzących sobie. Wspierał te osoby. Dzieci wiedziały, ze chodzi o osobę związaną ze świętem obchodzonym 14 lutego (rocznica śmierci biskupa) zwanym Walentynkami.  

Poznając kolejną sztukę – plastyczną - kolaż, wykonaliśmy serca wypełnione czerwienią, aby podarować je tym, których darzymy sympatią, którym dobrze życzymy. Oczywiście dzieci wykonały wiele serc – tak wiele kochanych osób chciały nimi obdarować.
Po pracy nadszedł czas na zabawę – karnawałową. Bawiliśmy się w „nie mam krzesła” https://www.youtube.com/watch?v=qgPcT1-eKBg https://www.youtube.com/watch?v=PRBWTV5BWZg , https://www.youtube.com/watch?v=ItLciLLnbAU ,poszukiwaliśmy skradzionej maski, a na zakończenie wyszliśmy na szkolne podwórko, aby w rytmach muzyki odszukać towarzysza tańca https://www.youtube.com/watch?v=Kka370YsbpE (osobę z tym samym znaczkiem).

Bardzo dziękuję Śliweczkom za wspólne wędrówki, poznawanie, za pracę artystyczną i za wesołą zabawę.
Zapraszam do poznawania kolejnych form dekoracji artystycznej i plastycznej podczas wędrówek po Polsce.

Pozdrawiam serdecznie,

Joanna Tylek

Malinki

Ostatnie zajęcia były szczególnymi z uwagi na karnawał. Spotkanie rozpoczęliśmy od wyjaśnienia co oznacza okres karnawału. Malinki dowiedziały się, że Karnawał , zapusty to okres zimowych balów, maskarad, pochodów i zabaw. Rozpoczyna się najczęściej w dniu Trzech Króli, a kończy we wtorek przed Środą Popielcową rozpoczynającą Wielki Post i oczekiwanie na Wielkanoc.

Szczególnie ostatni tydzień karnawału jest obchodzony bardzo hucznie. Aby tradycji stało się zadość grupa Malinki wykonała kolorowe maski i zrobiliśmy pamiątkowe zdjęcie. Po przerwie śniadaniowej Malinki zapoznały się z postacią polskiego poety Kornela Makuszyńskiego i jego książkami. Pani Tatiana przedstawiła  Koziołka Matołka, bohatera jednej z pierwszych w Polsce obrazkowych książek dla dzieci. Ta powieść  należy do kanonu polskiej literatury dziecięcej. Kornel Makuszyński opisuje przygody koziołka, który w poszukiwaniu  Pacanowa , gdzie " kozy kują" popada w liczne tarapaty w czasie swoich wędrówek.

Według książki powstało kilkadziesiąt odcinków serialu animowanego. Na obrazkowej mapie Polski odszukaliśmy Pacanów i Malinki dowiedziały się, że w Pacanowie znajduje się Europejskie Centrum Bajki im. Koziołka Matołka - dziecięce centrum kultury w którym mieści się Muzeum Postaci Bajkowych, Biblioteka Literatury Dziecięcej i Młodzieżowej z czytelnią, sala kinowa i teatralna, sklep z pamiątkami i kawiarnia, ogród edukacyjny i amfiteatr. Ponadto  rozpoczęliśmy przygotowanie do realizacji przedstawienia " Malinkowego" o Koziołku Matołku.  Oj, będzie się działo w naszej szkole. Trzecim tematem , jakim zajęliśmy się w minioną sobotę były gry planszowe. Dzieci dowiedziały się, że gry swój początek  mają już w starożytności. Najstarsza gra tego rodzaju powstała  w Ur w starożytnej Mezopotamii. Gry planszowe ewaluowały w ciągu wieków, ale ich zasada pozostała. Opowiedzieliśmy jakie znamy gry planszowe. Malinki wymieniały  Warcaby, Chińczyka, Szachy,

Grzybobranie. Wspomnieliśmy, że różne gry planszowe mamy w zasobach szkolnych w naszej bibliotece i możemy je wypożyczać do domu. Podkreśliliśmy również  co dobrego gry planszowe " wnoszą" w relacje międzyludzkie. No i oczywiście jakie są korzyści  dla naszego rozwoju.  Po tak wyczerpującej dawce wiedzy przeszliśmy do tworzenia własnych gier planszowych.  Piotrek przedstawił koleżankom i kolegom swoją propozycję . Opowiedział " krok po kroku" jak przebiega realizacja tego zadania. Dzieci dowiedziały się, że najpierw musi być pomysł. Następnie powstaje instrukcja gry. Kolejnym krokiem jest wykonanie planszy. Pionki i kostkę można wykorzystać z innej gry lub zrobić  je samodzielnie. Gdy już wszystko było jasne z zapałem zabraliśmy się do pracy. Powstały bardzo pomysłowe  gry. Brawo Malinki!  Tworzenie gier okazało się wspaniałą aktywnością integrującą dzieci.  

Bardzo dziękuję wszystkim obecnym na zajęciach Malinkom, pozdrawiam cieplutko i zapraszam na kolejne spotkanie.

Maria Kołomyjec i gościnnie pani Tatiana 

Jarzębina

Dzieci z okazji karnawału przyszły poprzebierane.
Zaczęliśmy od manualnych kreacji. Wycinaliśmy sercowe łańcuchy. W międzyczasie dzieci czytały zagadki z diapozytywów. Zagadki uczą kojarzenia i abstrakcyjnego
myślenia. Jednocześnie była to świetna okazja do przećwiczenia polskiej fonetyki.
Oto niektóre z nich: 

Czerwona sukieneczka, prawie cała w czarnych kropeczkach. Owad, który ją nosi, nazywa się...
W piórka ozdobne, śpiewają,w gałęziach drzew ich igraszki.Ty już wiesz, że są to...
Królem zwierząt jest, w Afryce mieszka.Boi się go każdy roślinożerny koleżka. Gdy na niego zapoluje, poleje się krew, a ty już wiesz, że ten drapieżnik to...
Ma długie nogi i szyję, i skórę w łatki. Zajrzy do najwyższego okna każdej afrykańskiej chatki.Jej nazwa rymuje się z "szafa",więc już wiesz, że to..
Zasypiam na zimę w kopcach liści.Latem śpię w dzień, a w nocy buszuję.Gdy się bronię, zwijam się w kolczastą kulkę.
Z jakiego drzewa nigdy nie spadnie żaden liść?
Siedzi w zamku, ale nie jest królem.
A oto prosta zagadka:Kim dla ciebie jest córka twojego dziadka?

Następnie obejrzeliśmy krótki filmik o karnawale, o tym jak się go świętuje w różnych krajach. Najsłynniejszym karnawałem na świecie jest ten w Rio de Janeiro. W Portugalii karnawał był obchodzony od XV wieku i stamtąd został przeniesiony do Brazylii, która była portugalską kolonią. Portugalski karnawał, nazywany entrudo, obejmował imprezy uliczne, które przeradzały się często w brutalne bitwy, podczas których obrzucano się m.in. jajkami, a na głowy ludzi przechodzących ulicami, spadały z okien różne przedmioty. Pod koniec XVIII wieku różne zwyczaje karnawałowe objęły już całą Brazylię i wszystkie klasy społeczne, nawet niewolnicy mogli brać udział w zabawie, po uzyskaniu zezwolenia swoich panów. W Brazylii karnawał upodobnił się do portugalskiego entrudo, a na ulicach Rio de Janeiro toczono walki na limões-de-cheiro, czyli woskowe kule wypełnione wodą lub perfumami, a przechodniów oblewano kolorowym atramentem. Wraz z ucieczką dworu królewskiego z Lizbony do Rio de Janeiro w 1808 roku, zaczęły się pojawiać pierwsze pomysły na “ucywilizowanie” imprez karnawałowych i zastąpienie zabaw ulicznych balami na modę paryską oraz wprowadzeniem ścisłej policyjnej kontroli. Od 1830 roku próbowano zakazywać ulicznych imprez, ale bez rezultatu. Paryskim akcentem na brazylijskim karnawale było użycie papierowych serpentyn i konfetti, które od 1892 r. zaczęły zastępować limões-de-cheiro. W 1840 r. odbył się w Rio de Janeiro pierwszy karnawałowy bal maskowy, zorganizowany w hotelu “Italia” przez
mieszkańca Rio o włoskim pochodzeniu. Skandalem był pierwszy kankan odtańczony w Brazylii w 1890 r. W 1932 r. karnawał stał się w pełni legalny i usankcjonowany przez władze. W 2014 roku brazylijski karnawał został wpisany do Księgi Rekordów Guinessa. Według szacunków, co roku bawi się tam kilka milionów osób.
Ostatni tydzień karnawału w Polsce rozpoczyna tłusty czwartek ( ostatni czwartek przed wielkim postem czyli 52 dni przed Wielkanocą), a kończy Środa Popielcowa. Ostatki, czyli ostatni dzień karnawału wypadają zawsze we wtorek, w 2024 roku świętujemy je dokładnie 13 lutego, czyli dzień przed świętem zakochanych.
Opowiedziałam o genezie tłustego czwartku . Historia sięga pogaństwa. Był to dzień, w którym świętowano odejście zimy i nadejście wiosny. Ucztowanie opierało się na jedzeniu tłustych potraw, szczególnie mięs oraz piciu wina. Najpopularniejsze potrawy to pączki i faworki. Dawniej objadano się pączkami nadziewanymi słoniną, boczkiem i mięsem, które obficie zapijano wódką. Staropolskie przysłowie mówi: Powiedział Bartek, że dziś tłusty czwartek, a Bartkowa uwierzyła, dobrych pączków nasmażyła.
Posłuchaliśmy utworu pt. “Niech żyje bal” wykonanego przez jedną z najpopularniejszych piosenkarek w historii polskiej muzyki rozrywkowej i największej gwiazdy polskiego show-biznesu Marylę Rodowicz. Często współpracowała ona z Agnieszką Osiecką jako autorką tekstów. Rodowicz przez babkę była spokrewniona z Czesławem Niemenem, artystą , którego piosenkę “Dziwny jest ten świat” dzieci już znają. Ze względu na swój dorobek (ma w repertuarze ok. 2 tys. piosenek) i wkład w rozwój krajowej popkultury często nazywana jest „królową polskiej piosenki”. W 1984 piosenka “Niech żyje bal” otrzymała wyróżnienie na World Song Festival w Los Angeles. Rok później została uhonorowana nagrodą dziennikarzy na 32. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w
Opolu. Niech żyje bal  to utwór o tematyce egzystencjalnej. Opiera się na metaforze życia jako balu, szalonego tańca nieuchronnie zmierzającego do swojego finału.
Styl ubierania się wokalistki jest szeroko komentowany w mediach; określany jako „ekscentryczny”, „niepowtarzalny” i „kolorowy”, ale i „obciachowy”. Obejrzeliśmy niektóre z kreacji scenicznych Maryli Rodowicz i dzieci wypowiadały swoje opinie.
Zrobiliśmy zagadki dotykowe. Uczniowie badając przedmiot rękoma z zasłoniętymi oczami mieli zgadnąć, co dotykają i następnie zapisać nazwę przedmiotu na tablicy.
Na koniec poszliśmy na podwórko.
Dziewczynki po raz drugi zrobiły improwizowany teatrzyk dla młodszych dzieci.
Agata