Polecamy książki z naszej szkolnej biblioteki: Najpiękniejsze baśnie polskie

„Cudze chwalicie, swego nie znacie…” – to znane przysłowie doskonale obrazuje jak łatwo, często i szybko zapominamy o wartościach jakie sami mamy. Doceniamy to co w oddali, nie widząc tego co jest na wyciągnięcie ręki. Jak jednak moje wprowadzenie ma się do baśni dla dzieci? Otóż z zaprezentowanymi za chwilę baśniami jest podobnie. Na pewno więcej dzieci zna bajkę o Disney’owej Syrence Arielce niż o tej Warszawskiej, o walecznej chińskiej dziewczynie Mulan niż o dzielnej Wandzie, a bardziej znaną kaczką jest Kaczor Donald niż ta Złota z Warszawy. Nie ujmuję niczego bajkom zagranicznym, chciałabym jednak podkreślić, iż warto jednak zwrócić uwagę na to co nasze, co polskie. Wspomniane powyżej, jak i inne: „O Smoku Wawelskim”, „O Popielu, którego zjadły myszy” czy „O Piaście Kołodzieju” są kwintesencją polskiej tradycji. Choć balansują na granicy prawdy i fikcji, zawierają w sobie elementy prawd historycznych, a podsycone szczyptą baśniowości uzupełniają się wzajemnie tworząc piękne legendy. Dzięki nim można dzieciom w ciekawy sposób pokazać legendarne początki państwa (O Piaście Kołodzieju), złych (Popiel) i dobrych władców (Dobromir), rycerzy, legendy dotyczące powstawania miast (Warszawska), a nawet pewne fakty historyczne, jak choćby to, iż dawniej zamiast złotych czy być może zbliżających się euro, w Polsce płacono niegdyś dukatami. Baśnie-legendy przedstawione w książce „Najpiękniejsze Baśnie Polskie” opatrzone tekstem Katarzyny Karczewskiej i ilustracjami Andrzeja Fonfara są napisane językiem łatwym i zrozumiałym dla dziecka, są ciekawe, ale najważniejsze: są polskie – czyste, legendarne, mające miejsce w ojczystym kraju. Ważne jest, aby znać historię, a legendy, jak już wcześniej wspomniałam zawierają jej cząstkę, tłumaczą i obrazują postawy bohaterów, mówią co jest dobre a co złe. Warto zapoznać dzieci z polskimi legendami. Po pierwsze: aby zwrócić ich uwagę na to, że to co polskie również jest dobre i mamy się czym pochwalić, po drugie: z samego faktu, iż legendy te są naprawdę ciekawe, wartościowe i pouczające, po trzecie: może warto samemu też przypomnieć sobie jak to w dawnej Polsce bywało. Polecam.

Kamila Ocimek