Barcelona, zajęcia 17 września

Klub Malucha

Kolejne zajęcia za nami. Były również bardzo ciekawe. Zaczęliśmy od układania puzzli, którymi dzieci od razu się zainteresowały. Następnie ponownie przywitał nas Tom: jeż, którego dzieci z każdymi zajęciami coraz bardziej lubią. Późnej przyszedł czas na nieco ruchu i zabawy w towarzystwie muzyki. Nie zabrakło również chusty animacyjnej, która ponownie bardzo ucieszyła maluchy i chętnie się z nią bawiły. Nie zabrakło też zabaw, które już zostały poznane na ostatnich zajęciach. Oczywiście chodzi o : stary niedźwiedź mocno śpi oraz chodzi lisek koło drogi. Można było zauważyć, że im częściej dzieci grają w jakąś grę, to oswajają się z nią i chętniej biorą w niej udział. Mimo, że nie znają wszystkich słówek wypowiadanych w czasie jakiejś zabawy, to maluchy rozumieją ją poprzez mimikę twarzy i gesty ciała rodziców czy też prowadzących zajęcia. Główną atrakcją ostatnich sobotnich zajęć była część plastyczna. Polegała ona na tym, że dzieci kładły się na kawałkach papieru, a rodzice je odrysowywali, a dokładniej ich kontury. Następnie klubowicze wspólnie z rodzicami kolorowali powstałe prace. Na sam koniec dzieci pożegnały się z Tomem.

Monika i Patrycja

 

Poziomki

Za nami już drugie spotkanie z Poziomeczkami w Szkole Polskiej. Poznajemy się coraz bardziej, znamy już nasze imiona. Czasami tylko pomylimy imię jednej Poziomeczki z drugą , ale natychmiast korygujemy pomyłkę. Na początku spotkania powitaliśmy się naszą piosenką "Wesołe powitanie" https://www.youtube.com/watch?v=8HozqzBRUec, a następnie po krótkiej wspólnej zabawie  przeszliśmy do pierwszego zagadnienia. Jako że prawie wszystkie Poziomki są nowymi uczniami w naszej grupie, postanowiliśmy na początku roku szkolnego zapoznać się  z zasadami bezpiecznego dotarcia do szkoły. Wykonaliśmy pracę plastyczną przygotowując sygnalizację świetlną dla pieszych czyli semafor z dwoma światłami: czerwonym i zielonym. Obejrzeliśmy film edukacyjny https://www.youtube.com/watch?v=0khNii9A2f0 o zasadach bezpieczeństwa na drodze. Wymieniliśmy zasady i bawiliśmy się w przechodzenie przez ulicę. Oczywiście przechodziliśmy po " pasach" czyli inaczej po " zebrze". Nie było żadnych pomyłek, wszystkie Poziomki

wykonały zadanie rewelacyjnie. Po przerwie śniadaniowej wybraliśmy się na poznawanie budynku szkolnego i dotarliśmy do naszej biblioteki. Dzieci z zaciekawieniem oglądały wysokie półki na których znajdowały się kolorowe książki dla dzieci i dorosłych. Po krótkiej informacji co to jest biblioteka i jak korzystamy z niej wróciliśmy do sali. Każda Poziomka wypożyczyła wybraną  przez siebie książeczkę, aby dokładnie przyjrzeć się jej i poznać treść. Siedząc razem na dywanie oglądaliśmy książeczki z przedszkolnej biblioteczki, omówiliśmy wygląd , dostrzegliśmy tekst i ilustracje. Zauważyliśmy, że książki różnią się od siebie wielkością i grubością okładki. Rozmawialiśmy o tym , jak powinno się dbać o książki i ustaliliśmy zasady. Podsumowaniem tej części zajęć była lektura jednej z wybranych książeczek. Pani Irena przeczytała dzieciom książeczkę , opowiedzieliśmy w skrócie jej treść i ułożyliśmy wszystkie książeczki na szkolnej półce. Pod koniec bawiliśmy się  na podwórku szkolnym utrwalając zdobyte wiadomości.

Moje książki  (Iwona Salach)

Moje książki kolorowe
stoją równo na półeczce.
Myję ręce i oglądam
kartkę po karteczce.
              Czasem książki czyta mama,
              bo ja nie potrafię sama.
              Z książek wiele się dowiecie
              o szerokim, pięknym świecie.
O roślinach, o zwierzętach,
o dalekich krajach też.
Wszystko w książce jest zamknięte,
a więc ją do ręki bierz.
 
Bardzo dziękujemy wszystkim Poziomeczkom za aktywny udział w zajęciach i zapraszamy na kolejne spotkanie z przygodą w Szkole Polskiej,

Maria Kołomyjec, Irena Dobosz i Małgosia Pawłowska ( szkolna Babcia)

Jagódki

Podczas kolejnych zajęć grupa “Jagódek” coraz bardziej się poznawała i integrowała. Zajęcia rozpoczęliśmy od ozdabiania jagódkowych plakietek ze swoimi imionami, poznaliśmy też pisownię polskich liter A i B oraz kilka nowych słów zaczynających się od tych liter, próbowaliśmy zapisać je na karteczkach. Potem poznaliśmy polskie symbole narodowe takie jak godło i flaga, oraz samodzielnie wykonaliśmy flagi z papieru. Obejrzeliśmy animowaną legendę O Lechu, Czechu i Rusie, z której dowiedzieliśmy się, jak powstało państwo polskie, skąd zaczerpnięto kolorystykę symboli narodowych i gdzie znajdowała się pierwsza stolica Polski. Po zajęciach w sali nadszedł czas na aktywność fizyczną, zrobiliśmy pociąg do piosenki Jedzie pociąg z daleka, i tanecznym krokiem udaliśmy się na plac zabaw. Na podwórku oprócz biegów, skoków i swobodnych zabaw, ćwiczyliśmy celne rzuty piłeczkami ping-pongowymi do kubeczków. Po powrocie do sali ćwiczyliśmy kolorowanie kredkami koników wyciętych z kartonu. Czas nam mijał tak szybko i przyjemnie, że nawet nie spostrzegliśmy, że zajęcia dobiegły końca.

Beata i Magda

Śliweczki

"Oto rycerz Krzykalski,
Spójrzcie, co za mina!
Zdarzyło się mu kiedyś

Złapać Tatarzyna

Któż by się mógł porównać
Z takim bohaterem?
Niech tu sam król przyjedzie
Z największym orderem!"

Śliweczki w minioną sobotę miały okazję poprzez wiersz Juliana Tuwima i kilka przykładów z polskich legend poznać cechy dobrego, wartościowego człowieka.
Nasze spotkanie jak zwykle zaczęło się powitalnie. Piosenki, którymi zawsze próbujemy się zintegrować, obudzić, ośmielić, otworzyć. Wróciliśmy też do naszych imion, aby dzieci utrwaliły sobie kto obok siedzi, jak ma na imię koleżanka w różowej sukience, albo kolega w futbolowym podkoszulku. Zagadki te wywołały aktywność i przemykał się w nich sposób, aby pomyśleć i użyć polskie rzeczowniki i przymiotniki ( kolory, wzory).
Książki!!   Z dużym zainteresowaniem dzieci zaczęły oglądać Polskie Legendy, Baśnie, Klechdy - bogato ilustrowane strony obudziły ciekawość. Zadanie tym razem polegało na tym, żeby odszukać ilustracje, które nie przedstawiają dziewczynki ani kobiety.  Po chwili znalazły się postaci przedstawiające mieszczan, rycerzy, królów. Opisaliśmy ich wygląd ze szczególnym naciskiem na rodzaj dekoracji i materiał, z którego był wykonany strój.  Aż miło było słuchać tych opisów :-)

RYCERZ -stał się bohaterem naszych zajęć. Odważny, sprawiedliwy, uczciwy, dobry - na tych cechach skupiliśmy się.
Poprosiłam dzieci, aby narysowały order w dowolnym kształcie i umieściły w nim znaczki, którymi mogłyby wyrazić te cechy. Śliweczki są niesamowite, od kropeczek, poprzez serduszka i mini kamyczki z uśmiechem wyraziły cechy wartościowego człowieka. To bardzo ciekawe jak dzieci obrazują odwagę (kamyk) i jak dobro (dużo ziarenek).
Każde dziecko miało się zastanowić, kogo odznaczyłoby swoim orderem. Większość orderów otrzymaliby Państwo - Rodzice :-)
Z Panią Olą zaprosiłyśmy wszystkich do tańca - pokazując kroki tańca rycerskiego.
Bardzo prosty układ zachęcił Śliweczki do włączenia się.  Nasz kawałek klasy zamienił się w balową salę z dworskim tańcem i muzyką.

Na zakończenie nasi artyści wykonali "płaskorzeźbę"  -Rycerz.  Ciastolina okazała się wcale nie taka prosta w tym zadaniu. Musieliśmy pamiętać o "płaskości" postaci, a to nie było takie oczywiste. W skupieniu i w cierpliwości powstawały płaskie rzeźby z kolorowej ciastoliny. Dzieci przekonały się, jaka jest różnica w tworzeniu z plasteliny i ciastoliny. To było odkrycie! W trakcie tworzenia pozostając w temacie dobra przypomnieliśmy sobie nasze grupowe 4 zasady, które pomagają nam wspólnie spędzać fajnie i miło czas.
Śliweczki, które już z nami były w ubiegłym roku pamiętały, a obecne w tym roku potwierdziły, że zapamiętają, aby:
- słuchać siebie nawzajem
- być uprzejmym, grzecznym wobec innych

- ładnie jeść śniadanie przy stole - nie w kąciku, a przed pożyczyć wszystkim wokół "smacznego"
- zawsze po zajęciach pożegnać się z grupą i pamiętać o dobrym życzeniu na czas kiedy się nie widzimy.

Podczas śniadania wsłuchiwaliśmy się w dźwięki wiersza w formie słuchowiska "Rycerz Krzykalski".
A w czasie harców na szkolnym podwórku oprócz swobodnej zabawy, uformowaliśmy koło zabaw grupowych.

Zapraszamy do klimatu naszych zajęć, dzięki utworom:
https://www.youtube.com/watch?v=h9wMpq8kqkA
https://www.youtube.com/watch?v=IFj4BW0O3gI
https://www.youtube.com/watch?v=Ib4IRz4I1o0
https://www.youtube.com/watch?v=HY8OoE2zg_w
https://www.youtube.com/watch?v=-F3kNTlp_w0 - taniec

Dziękujemy, pozdrawiamy serdecznie i czekamy na Was znowu,
Joanna i Ola

Malinki

W dniu dzisiejszym doszła do naszych Malinek nowa koleżanka. Przywitaliśmy ją serdecznie,  omówiliśmy zasady w grupie oraz kodeks.
Nowa koleżanka przygotowała wizytówkę ze swoim imieniem.
Dzisiaj rozmawialiśmy o marzeniach, tych większych i tych mniejszych. Uczniowie przenieśli na kartki papieru swoje myśli- wyszły piękne obrazy.
Następnie przerwa na kanapki i ciasteczka oraz kubeczek wody. Gdy siły zostały zebrane zaczęły się rozgrywki gier planszowych, gier na skojarzenia. Rewelacyjna zabawa! To były zabawy słowne: kolory, opisy przedmiotów.
Później zabawa na świeżym powietrzu.

Na koniec malowanie, malowanie i malowanie. W Malinkach mamy samych artystów!!!!

Magdalena Stefanowicz

 

 

 

 

Jarzębina

Zaczęliśmy zajęcia od tworzenia ananimów z nazwisk obecnych uczniów.
Ananim to pseudonim utworzony przez odwrócenie kolejności liter w nazwisku. Stefan Żeromski , polski prozaik, publicysta epoki dwudziestolecia międzywojennego posługiwał się m.in. pseudonimem Stefan Iksmoreż.
Pseudonim (z stgr. pseudonymos, dosł. „pod fałszywym imieniem”) to przybrane imię, nazwisko lub inna nazwa, używane najczęściej przez artystów lub konspiratorów zamiast lub oprócz prawdziwych. Najczęściej pseudonim stosowany jest w celu ukrycia oficjalnych personaliów, czasami też jego nadanie ma ułatwić zapamiętanie jakiejś osoby lub ma podkreślać czyjeś cechy osobowe czy fizyczne. Pseudonim można wybrać sobie samemu, lecz przeważnie bywa on nadawany osobie przez grupę, w której jest później używany.
Następnie obejrzeliśmy odcinek “Misia Uszatka” pt. “Wrotki”.
“Miś Uszatek “ to polski animowany serial telewizyjny o charakterze wychowawczo-dydaktycznym. Opowiada o przygodach Misia Uszatka i jego przyjaciół. Każdy odcinek kończy się morałem skierowanym do dzieci, który jest podsumowaniem danej historii. Postać Misia  znana była wcześniej z książek dla dzieci, powstała w 1957 roku jako dzieło pisarza Czesława Janczarskiego oraz ilustratora Zbigniewa Rychlickiego.
Rozwinęliśmy temat antropomorfizacji, zabiegu  językowego, polegającego na nadawaniu m.in przedmiotom, zwierzętom cech ludzkich i ludzkich motywów postępowania. Termin jest kombinacją dwóch greckich słów anthrōpos, oznaczającego „człowiek”, oraz morphē,  oznaczającego „kształt” lub „formę”.
Antropomorfizm znalazł wyraz także w sferze mitologicznej i religijnej.

Zrobiliśmy origami, tym razem rybę.

 

Na sam koniec  pokazaliśmy na mapie miasto Łódź, gdzie w 2009 roku, w ramach projektu Łódź Bajkowa, przy ulicy Piotrkowskiej odsłonięto pomnik Misia Uszatka.
Wspomniałam , że w Łodzi w  1948 roku utworzono Państwową Wyższą Szkołę Filmową, często nazywaną również "Filmówką". Ta prestiżowa placówka, jedna z najstarszych uczelni filmowych w Europie, wykształciła wielu wybitnych artystów, którzy położyli podwaliny pod polską powojenną kinematografię. Do grona jej absolwentów należą m.in. Roman Polański, Andrzej Wajda, Krzysztof Kieślowski .

Agata