Barcelona, zajecia 21 września
W ostatnią sobotę maluszki z Klubu Malucha szykowały się na przywitanie
jesieni. Gdy wszyscy przyszli na zajęcia, obudziliśmy piosenką jeża
Toma, uaktualniliśmy kalendarz i przywitaliśmy się śpiewem, mogliśmy
zacząć poznawanie jesiennych kolorów. Maluszki poznały kolory: zielony,
żółty, pomarańczowy, czerwony i brązowy oraz dowiedziały się jakie
jesienne elementy występują w tych kolorach.
Aby się rozbudzić śpiewaliśmy i pokazywaliśmy piosenki, które ukryły się
w muzycznych pudełkach. Tym razem maluszkom najbardziej spodobała się
piosenka "Rączki robią klap".
Podczas zajęć nie mogło również zabraknąć zabaw z chustą animacyjną,
podczas których ćwiczymy kolory, liczenie, a także cierpliwość, gdy nie
można wbiec pod chustę. Chowanie się podczas zabawy "Pada deszcz" to
ulubiona zabawa dzieci.
Kulminacyjnym elementem zajęć było malowanie jesieni. Malowaliśmy
pędzlami, wałkami, a także rączkami i stopami. Na wielkim arkuszu
papieru powstał piękny jesienny las. Maluszki były bardzo podekscytowane
malując.
Nauczyliśmy się również śpiewać jesienne piosenki "Ola i liście" oraz
"Jesienne liście". Używając rekwizytów w jesiennych kolorach
stworzyliśmy taniec do tych piosenek.
Na koniec, aby się wyciszyć po tak emocjonujących zajęciach zrobiliśmy
sobie masażyki oraz przypomnieliśmy wierszyki o częściach ciała.
Zapraszam na kolejne zajęcia!
Dorota
Poziomki
" Lecą liście z drzewa"
Lecą liście z drzewa bo to jesień już.
Za jesienią zima zbliża się tuż, tuż.
Nazbieramy liści tych małych i dużych.
Bukiet z nich zrobimy, niech nam długo służy.
To już drugie nasze spotkanie z Poziomkami w bieżącym roku
szkolnym. Poznajemy się coraz bardziej, znamy już swoje imiona. W
ostatnią sobotę mieliśmy też wyjątkowego Gościa, panią Barbarę Kędzia ,
metodyka z Ośrodka Metodycznego w Białymstoku. Pani Basia włączyła się
czynnie w nasze zajęcia i pokazała nam zabawy edukacyjne związane z
naszą tematyką. A tematem przewodnim były jesienne liście.
Na początku spotkania przywitaliśmy się naszą piosenką " Wesołe
powitanie" https://www.youtube.com/watch?v=8HozqzBRUec. Gdy skończyliśmy
piosenkę i usiedliśmy na kolorowych poduszkach usłyszeliśmy pukanie do
drzwi. To był Jesienny Skrzat, który postanowił odwiedzić Maluszki i
zapowiedzieć nadejście Pani Jesieni. Przyniósł w koszyku jesienne liście
, ale nie wszystkie były kolorowe.
Niektóre były zupełnie białe jak kartka papieru. Jesienny Skrzat poprosił Poziomki , aby pomogły mu w przygotowaniu liści na nadejście Pani Jesieni. Każde dziecko otrzymało zadanie, pomalować według własnego pomysłu listek. Wyszły piękne, bajkowe, kolorowe liście. Od razu zrobiłyśmy z nich wystawę. Jesienny Skrzat był bardzo zadowolony i przyjął nasze zaproszenie , aby pozostać z Poziomkami do końca zajęć. Po przerwie śniadaniowej pani Basia nauczyła dzieci piosenki "Ola i liście" oraz zabawy z listkami.
" Ola i liście"
Poszła Ola na spacerek
Na słoneczko, na wiaterek
A tu lecą jej na głowę
Liście złote i brązowe…(x2)
Myśli Ola – Liści tyle
Zrobię bukiet z nich za chwilę
La, la, la, la, la, la, la, la, la
La, la, la, la, la, la, la, la, la
Kolejnymi aktywnościami edukacyjnymi było ułożenie jesiennych puzzli, zadania z kart pracy i dowolne zabawy według zainteresowań dzieci. Wszystkie aktywności przeplatane były zabawami ruchowymi do piosenek.
Pod koniec spotkania Poziomki obejrzały film z serii Miś Uszatek pt. "Jesienny spacer" https://www.youtube.com/watch?v=mhbgX_GHyQY , którego analizy dokonaliśmy poprzez wypowiedzi dzieci wspomagane pytaniami nauczycielki. Na zakończenie zajęć Poziomeczki wypowiedziały się przy pomocy książeczek o emocjach, jaki nastrój towarzyszył im podczas zajęć, czy zajęcia się im podobały.
Bardzo dziękujemy za wspólnie spędzony czas i zapraszamy na kolejne zajęcia,
Maria Kołomyjec, Irena Dobosz, Maja Jesmanowicz i gościnnie Pani Barbara Kędzia
Jagódki
W minioną sobotę odbyły się nasze, już kolejne zajęcia z Jagódkami. Tematem przewodnim była kontynuacja wspomnień z wakacji.
Po przybyciu wszystkich dzieci , rozpoczęliśmy spotkanie od zabaw ruchowych w kole i śpiewania piosenki "Stary miś mocno śpi", "Mam chusteczkę haftowaną", "Baloniku nasz
malutki". Potem nasze maluszki zajęły swoje miejsca przy stolikach i
opowiadały co się znajduje na poszczególnych obrazkach na karcie pracy
czterolatka, które dostały od nauczycielki. Opowiadały bardzo ładnie i szczegółowo. W
następnej części zajęć wszyscy usiedli w kręgu, trzymając w rączkach
swoje pamiątki z wakacji i zaczęło się opowiadanie dzieci o miejscach
które odwiedziły.
Pani Gosia i Pani Basia
Śliweczki
Podczas drugich zajęć w tym roku szkolnym rozpoczęliśmy ze Śliweczkami
podróż w stronę Nowoczesnych Centrów Nauki w Polsce i nie tylko. Podczas naszych podróży poznawać będziemy geograficzne regiony Polski.
Będziemy lokalizować miejsca na mapie, będziemy poznawać sylwetki
naukowców i artystów, a przede wszystkim będziemy próbować myśleć nad
stworzeniem własnego projektu. Ale również będziemy poznawać nowe
słownictwo, w pisowni, wymowie i znaczeniu.
Pierwsze miejsce jakie odwiedziliśmy to Centrum Leonarda da Vinci w
Podzamczu Chęcińskim. Malownicza miejscowość w województwie
Świętokrzyskim, gdzie oprócz Centrum Nauki znajduje się legendarny
zamek, a w nim ukryte tajemnice, legendy, skarby.
Obejrzeliśmy prezentację https://www.youtube.com/watch?v=-zXOol7pN1o ,
Obejrzeliśmy zamek (zdjęcia) https://swietokrzyskie-przewodnik.pl/zamek-checiny/, wysłuchaliśmy
legendy https://www.youtube.com/watch?v=oG_T3Iqm40g, a później
opowiedzieliśmy ją własnymi słowami.
A następnie skupiliśmy się na kolorowaniu znanego dzieła Leonarda da
Vinci „Dama z Gronostajem” namalowanego w Mediolanie w 1483-90 roku,
jako jedyny obraz tego artysty przebywa w Polsce w Muzeum Czartoryskich w
Krakowie.
Przy okazji obejrzeliśmy ilustracje przedstawiające łasicę i gronostaja –
dwa różne zwierzęta, które mają ciekawe cechy, opowiedzieliśmy o nich.
Potem przy użyciu szkieł powiększających poszukiwaliśmy 6 różnic na
przedstawionych obrazach, oznaczając je białą kropką, zadanie okazało
się bardzo trudne i ciekawe jednocześnie.
Dzieci dowiedziały się również kim był artysta, gdzie pracował i z
jakich dziedzin nauki korzystał, aby stworzyć niesamowite projekty.
Chcąc być podobnym do myśliciela matematycznego, dzieci w trudzie i
skupieniu rozwiązywały obrazkowy kod matematyczny. Dla niektórych
Śliweczek było to zadanie proste, a dla innych wielkie wyzwanie, z
którym cierpliwie pracowały.
Bawiliśmy się w „Kto potrafi tak jak ja”, a także „Zamrożony”, zabawy muzyczno- ruchowe.
Na zakończenie pojawiły się takie przedmioty: korki, wykałaczki i
drewniane koraliki, dzieci nazwały przedmioty i każdy mógł zaproponować
co moglibyśmy stworzyć. Celem było doprowadzenie dzieci do słowa
„MOST”. Zbudowaliśmy most, w którym ukryliśmy kod – kod matematyczny
(1,2,3 lub 4).
Co pokazują zdjęcia.
Dziękuję bardzo jak zawsze dzieciom za super zabawę i pracę. Zaskakująco cierpliwe są nasze Śliweczki w tym roku ❤❤❤
Pozdrawiam serdecznie i do zobaczenia,
Joanna Tylek
Malinki
W minioną sobotę grupa Malinek po raz drugi w tym roku szkolnym
miała zajęcia w Szkole Polskiej w Barcelonie. Zajęcia tradycyjnie
rozpoczęliśmy od przedstawienia się uczniów, a później przeszliśmy do
powtórzenia materiału z poprzednich zajęć, tj. nazw zawodów oraz
wymarzonej pracy.
Następnie, korzystając z książki, skupiliśmy się na historii dinozaurów,
tak bardzo lubianej i znanej przez dzieci. Następnie, z wykorzystaniem
książki dydaktycznej, wykonywaliśmy działania dodawania i odejmowania w
zakresie dziesięciu, zapisując przy tym cyfry w języku polskim. Później
nastąpiła przerwa śniadaniowa.
Po przerwie udaliśmy się na dwór, biorąc ze sobą piłki, skakanki i inne
zabawki. Grając w piłkę, powtarzaliśmy nazwy kolorów i rzeczy, które te
kolory mają.
Po powrocie do sali, nawiązując do pierwszej części zajęć o dinozaurach,
dzieci poznały legendę o Smoku Wawelskim, najbardziej znaną historię
Krakowa. Uczniowie z zaciekawieniem wsłuchiwali się w tą opowieść. Przy
okazji dowiedzieli się, gdzie znajduje się Kraków na mapie Polski.
Na koniec dzieci, bazując na zasłyszanej historii, narysowały swoją
wizję Smoka Wawelskiego. Zmęczone, ale szczęśliwe, po
intensywnym dniu, rozeszły się do domów.
Borys
Jarzębina
Zaczęliśmy zajęcia od rozmowy o sytuacji w obszarze województw dolnośląskiego, opolskiego, śląskiego, lubuskiego oraz pozostałej części Europy Środkowej. W nocy z 16 na 17 września pojawiła się wiadomość o tym, że pierwsza fala powodziowa dociera do Oławy. Miasto to oddalone jest od Wrocławia o około 30 km. Mieszkańcy przygotowali duże ilości wałów i umocnień z worków z piaskiem chroniących miejscowość. Ze względów bezpieczeństwa odradza się wchodzenie do lasów na terenach, gdzie przeszła fala powodziowa. Część drzew zostało powalonych albo uszkodzonych, a nadłamane konary i gałęzie mogą stanowić zagrożenie dla ludzi.
Rządowe Centrum Bezpieczeństwa przesłało alerty, w których apeluje o picie
butelkowanej wody. Wiele szkół zostało zamkniętych.
Pokazałam mapę Polski i rzekę Odrę. Powódź, ze względu na swoje rozmiary, może być po części porównywana do powodzi tysiąclecia z 1997 roku.
Mówiliśmy też o różnych rodzajach wiatru. Nie posiadając żadnych przyrządów pomiarowych a obserwując jedynie przyrodę możemy szybko i dość dokładnie określić prędkość wiatru. Skala Beauforta służy do opisywania intensywności wiatru, opartego głównie na stanie morza i rodzaju fal. Silna wichura, czyli wiatr wiejący do 100 km/h może zrywać dachy, wyrywać drzewa z korzeniami czy łamać słupy energetyczne. Mistral to porywisty wiatr wiejący w południowej Francji poprzez Masyw Centralny. Jest on związany z lokalnym układem cyrkulacji powietrza – pojawia się, gdy nad wschodnim Atlantykiem tworzy się ośrodek wysokiego ciśnienia, a nad Europą Zachodnią przemieszcza się układ niskiego ciśnienia. Kierunek i siła mistralu nad Morzem Śródziemnym są modulowane przez
Alpy, Pireneje i Masyw Centralny. Mistral stanowi duże zagrożenie dla upraw
w tym regionie. Z drugiej strony wiatry mistralowe są znakomite dla windsurfingu.
Zapytałam czy wiatr wpływa na psychikę. Dzieci mówiły jak się czują gdy
wieje wiatr. Generalnie silne wiatry sprawiają, że ludzie są bardziej skłonni do
odczuwania drażliwości lub zdenerwowania, boli ich głowa. Wiele osób cierpiących na anemofobię wynikającą z innej fobii pogodowej może bać się nie samego wiatru, ale wiatru zwiastującego nadchodzącą burzę. Przypomnieliśmy, że pojęcie "fobia" pochodzi z języka greckiego. Jest używane w znaczeniu strachu, lęku lub przerażenia. Zgodnie z etymologicznymi przesłankami, specyficzne fobie definiuje się, dodając stosowny przedrostek (np. agorafobia to chorobliwy lęk przed otwartą
przestrzenią, akwafobia -strach przed wodą, pływaniem). Dzieci dzieliły się
swoimi fobiami. Wymieniliśmy inne najczęściej występujące rodzaje katastrof naturalnych. Pokazaliśmy na mapie gdzie najczęściej występują huragany, trzęsienia ziemi i pożary .
Skala Richtera to skala logarytmiczna określająca wielkość trzęsienia ziemi na podstawie amplitudy drgań wstrząsów sejsmicznych, wprowadzona w 1935 roku przez amerykańskich geofizyków Charlesa F. Richtera i Beno Gutenberga.
Wspomniałam o niszczycielskim trzęsieniu ziemi na Haiti w 2010 roku.
Huragany przez całą historię służyły jako przypomnienie o nieokiełznanej sile natury. W Stanach Zjednoczonych sezon huraganów określa się mniej więcej
pomiędzy 1 czerwca a 30 listopada. Ten okres obserwuje zwiększoną aktywność cyklonów tropikalnych, zazwyczaj osiągając szczyt około końca sierpnia do połowy września. Najbardziej narażonymi na huragany obszarami świata są południowe rejony Stanów Zjednoczonych oraz wybrzeża Afryki.
Opowiedziałam o huraganie Katarina, (2005), huraganie Harvey (2017),
huraganie Maria i Irma. Huragan jest nazwą stosowaną dla zjawisk występujących nad akwenami Oceanu Atlantyckiego, natomiast tajfun – dla sztormów nad akwenami Oceanu Indyjskiego czy Oceanu Spokojnego.
Mówiliśmy o tym jak można zapobiegać pożarom. Zrobiliśmy ćwiczenie w parach na koordynację motoryczno - wzrokową.
Dzieci siedząc na przeciwko siebie rysowały na jednej kartce lewą i prawą
ręką. Jedna osoba “kierowała “ i partner musiał to śledzić i rysować jakby w
odbiciu lustrzanym.
Następnie wszystkie dzieci rysowały wspólnie na wybrany przez siebie temat na dwóch dużych płótnach , które rozłożyłam na podłodze.
Na koniec poszliśmy na podwórko.
Agata
Komentarze
Prześlij komentarz