Zajęcia w Tarragonie, 19 września
Sikorki
Pierwsze tegoroczne zajęcia w Szkole Polskiej w Tarragonie Sikorki zaczęły od zaśpiewania piosenki Wszyscy są, witam was. Po tak ciepłym przywitaniu aby przypomnieć dzieciom imiona kolegów i koleżanek sprawdziliśmy listę obecności posługując się piosenką Gdzie jesteś?, a następnie nauczyliśmy się zabaw zespołowych: Peleryna niewidka i Zagubione pantofelki. Po wspólnym zapoznaniu się, posługując się książeczką, którą stworzyła pracująca z rodzinami psycholog - Manuela Molina porozmawialiśmy o aktualnej sytuacji związanej z wirusem. Po rozmowie starsze dzieci wykonały prace plastyczną, która miała odzwierciedlić ich uczucia związane z obecną sytuacją, a młodsze dzieci w tym czasie wypełniły kartę pracy z zestawu Tropiciele pt „Czystość to zdrowie”.
Sikorki z entuzjazmem wykonały swoje prace plastyczne i przyszedł czas na gimnastykę! Wspólnie zaśpiewaliśmy i zatańczyliśmy znaną większości piosenkę Głowa, ramiona, kolana, pięty. Starczyło nam jeszcze czasu by przed śniadaniem pobawić się w Ciuciubabkę.
Po takim wysiłku dzieci chętnie zabrały się do śniadanka. Podczas posiłku poznaliśmy wakacyjne przygody Bolka i Lolka. Co zainicjowało rozmowę o naszych wspomnieniach z wakacji. Okazuje się, że Sikorki miały ciekawe lato co zaowocowało w wiele barwnych historii.
Nast€pnie wyszliśmy na szkolne boisko z Orłami, by pograć w piłkę czy skakanki. Po powrocie do klasy, umywszy ręce świętowaliśmy urodziny Nel. Wspólnie z Orłami zaśpiewaliśmy Sto lat Nel, która skończyła trzy lata i zjedliśmy urodzinowe ciasto. Solenizantka była szczęśliwa celebrując urodziny z nowymi kolegami i koleżankami, a świętowaniu towarzyszyło mnóstwo emocji!
By się zrelaksować na konic zajęć stworzyliśmy wspólnie teatr. Każde z dzieci miało swoją role i chętnie wzięły udział w opowiadaniu bajki o Trzech świnkach.
Dziękuje i pozdrawiam,
Ania
Zabawy:
Peleryna niewidka
Dzieci siedzą w kole. Na hasło nauczyciela zamykają oczy, a ten przykrywa jedną z osób “peleryną niewidką”. Dzieci otwierają oczy, a ich zadaniem jest odgadnąć, które z dzieci zostało ukryte pod peleryną.
Dzieci
dostają chwilę na to, by dokładnie przyjrzeć się swoim butom.
Następnie siadają na podwiniętych nogach – tak, żeby ich kapcie
nie były widoczne. Oddają po jednym z nich na środek koła.
Wybrane dziecko wchodzi do środka koła, wybiera dowolny kapeć i
stara się oddać go właścicielowi, przypominając również jego
imię. Kiedy osoba otrzyma kapeć do pary, siada na środku i stara
się zwrócić kolejny kapeć właścicielowi.
Orły
Pierwsze zajęcia w nowym roku szkolnym rozpoczęliśmy od części organizacyjnej (przypomnienie zasad) oraz od przywitania nowych uczniów. W naszej klasie pojawił się kącik emocji, w którym znajdują się dwa słoiki: słoik radości i słoik złości. Uczniowie anonimowo na małych karteczkach zapisują, co ich cieszy albo denerwuje/złości i wrzucają je do odpowiedniego słoika. Za kilka miesięcy otworzymy nasze pojemniki, razem przeczytamy i postaramy się omówić opisane radości i troski.
Oczywiście nie mogliśmy rozpocząć zajęć od pogawędki na temat tych kilku miesięcy, które spędziliśmy w domu oraz poruszyć temat koronawirusa. Dzieci zdają sobie doskonale sprawę, że na świecie panuje wirus, który nie pozwala nam zachowywać się jak do tej pory. Zwróciliśmy uwagę na obowiązek noszenia maseczek, częste mycie rąk. Ważnym punktem tej dyskusji była konkluzja, że jeżeli będziemy stosować się do zasad, przestrzegać higieny zniwelujemy ryzyko zarażenia się.Następnie, aby lepiej się poznać zagraliśmy w grę pt. losowanko integracyjne. Każdy uczeń wylosował jedna karteczkę i musiał dokończyć zdanie (np. moim ulubionym kolorem jest….., moje największe hobby to……, moim największym sukcesem do tej pory jest……, przyjaźń jest dla mnie……, mam nadzieję, że będziemy……. itd.). Niektóre zdania sprawiły dzieciom trochę trudności, ale z pomocą kolegów udało się dokończyć to zadanie.
Po części zapoznawczej przeszliśmy do realizacji pierwszego modułu z naszego Międzynarodowego Projektu Edukacyjnego. Na początku wszyscy dostali Termometr uczuć zwany emocjometrem. Kolorem czerwonym uczniowie musieli zaznaczyć samopoczucie przed zajęciami. Niektórzy przyszli do szkoły w wesołym nastroju, zaś inni trochę smutni. Na poprawę nastrojów obejrzeliśmy bajkę pt. „Kropka” (https://www.youtube.com/watch?v=rETI9cQxNgQ). Było to wprowadzenie do naszego głównego tematu zajęć. 15 Września na świecie obchodzi się dzień kropki, jako święto kreatywności, talentu i odwagi w pokonywaniu trudności. A co to jest dokładnie ten dzień kropki? Skąd on się wziął? Odpowiedź na to pytanie zawarta była w bajce Petera H. Reynoldsa. Była to opowieść o dziewczynce Vashti, która twierdziła, że nie umie rysować. Pani na plastyce poprosiła ją, aby postawiła zwykłą kropkę na kartce papieru. Na następnych zajęciach dziewczynka zobaczyła, że jej kropka w złotej ramce wisi nad biurkiem w klasie. Główna bohaterka pomyślała, że przecież może narysować ładniejszą kropkę i właśnie od tego momentu Vashti zaczęła tworzyć swoje dzieła. Bajka ta porusza temat dziecka, które nie wierzy we własne możliwości, oraz nauczycielki, która potrafi takie dziecko obdarzyć szczególną uwagą. Przecież w każdym z nas drzemią talenty, musimy je tylko trochę poszukać. Po emisji bajki rozmawialiśmy o naszych mocnych stronach. Zmęczeni intensywną pracą zrobiliśmy sobie przerwę śniadaniową.Poruszeni historią dziewczynki wykonaliśmy nasze „żywe kropki”. Uczniowie wykonali rysunki kropki i dzięki aplikacji Quiver mogli obserwować jak ich dzieła przemieniają się w trójwymiarowe kropki. Była to świetna zabawa, która wprowadziła nas do poznania słowa Kreatywność. Przeczytaliśmy wiersz pt. „Kreatywność”:
Kreatywność (autor Natalia Martenka)
Kreatywnie tworzyć,
to znaczy na dzieło się otworzyć.
Dzieło twórcze Twoje własne,
Tam reguły stawiasz jasne!
Kreatywność to otwartość, która sprawia także radość.
W niej otwierasz również siebie,
Wtedy czujesz się jak w niebie!
Możesz marzyc, możesz śnić.
W niej wydłużasz własną nic!
Jaka długa ona będzie, Ty wiesz sama w każdym względzie!
Tworzysz w niej historii wiele,
By podzielić się swym dziełem!
Kreatywnie twórz wiec w nocy,
Niech Ci doda ogrom mocy!
Po wysłuchaniu wiersza sami stworzyliśmy naszą mapę myśli, według uczniów kreatywność to otwartość, osoba kreatywna jest twórcza, pomysłowa, aktywna, potrafi ładnie malować.
Ostatnim zadaniem przed wyjściem na boisko
szkolne było nauczenie się mówić
dzień
dobry w języku migowym.
Obejrzeliśmy film instruktażowy
(www.youtube.com/watch?v=D-R4mx63LAo)
i z łatwością nauczyliśmy się migać, dzięki temu nabyliśmy
nową moc.
Po powrocie do klasy świętowaliśmy urodziny naszej nowej uczennicy z grupy Sikorek. Po wspólnym odśpiewaniu Sto Lat i posileni poczęstunkiem zaznaczyliśmy na emocjometrach tym razem kolorem zielonym nasze samopoczucie po zajęciach. Pocieszający jest fakt, że większości osób humor się poprawił.
Na zakończenie posprzątaliśmy klasę i w dobrych nastrojach rozchodziliśmy się do domów, używając tradycyjnego słowa do widzenia.
Pozdrawiam Gabrysia
Komentarze
Prześlij komentarz