Polecamy: „26 Bajek z Afryki”
Nie wszystkim wiadomo, że kolebką bajek jest Afryka. Nie trzeba ich tam szukać, odkopywać, sklejać z kawałków. Bajki są na wsi i w mieście, w puszczy, na sawannie i w pustynnych oazach. Na rybackich łodziach żaglowych niosą się po wodach jezior i oceanów, ale przede wszystkim są w języku i przysłowiach. Najczęściej narratorami są osoby dorosłe a dzieci stanowią audytorium. Rolą „bajarza” jest przekazywanie w formie alegorycznej pewnych norm społecznych, zwłaszcza moralnych a także objaśnienie przyrody, pobudzanie wyobraźni, doskonalenie sztuki publicznego opowiadania. Bajki opowiada się tylko wieczorem, a kto złamie tą zasadę wyrosną mu rogi albo zdarzy się jakaś inna przykrość – o tym mówi nam kolekcja „26 Bajek z Afryki” wydana przez Bibliotekę Gazety Wyborczej, ze zdjęciami Ryszarda Kapuścińskiego.
Książka za pomocą krótkich opowiadań o zwierzętach przedstawia typy ludzkie, nasze przywary, cnoty i śmiesznostki. Jedni z bohaterów są niesprawiedliwi, buńczuczni, nieuczciwi i podstępni, inni zaś naiwni i bojaźliwi, a jeszcze inni dobrzy, solidarni, sprawiedliwi, mądrzy i zaradni. Bajki te mogą być odbierane przez czytelnika jako pewnego rodzaju przestroga na rozpoczynające się życie społeczne naszego dziecka. Większość z opowiadań zakończona jest morałem, pouczeniem bądź jakąś prawdą o życiu. Ukazują one niebezpieczeństwa, jakie czyhają na ludzi, prawdy, jakimi kierują się w życiu, nauczki za złe postępowanie oraz nagrody za dobre uczynki. Bajki również w radosny sposób odpowiadają na tysiące nurtujących dzieci pytań:
-dlaczego małpki naśladują ludzi?
-dlaczego małpki naśladują ludzi?
-dlaczego warto słuchać rad rodziców?
-dlaczego nikt nie lubi hieny?
-dlaczego lamparty nie boją się kozłów?
-dlaczego lwy napadają na ludzi?
-dlaczego liczy się gest a nie wielkość podarunku?
Serdecznie polecam tę książkę dzieciakom, które rozpoczynają jak również kontynuują swoją przygodę z uczestnictwem w grupach zorganizowanych, takich jak społeczeństwo, klasa, przyjaciele z podwórka a nawet rodzeństwo. Opowiadania w alegoryczny sposób przestrzegają przed potencjalnymi zagrożeniami czyhającymi w każdym środowisku. Książka ta wzbogacona jest przepięknymi zdjęciami Ryszarda Kapuścińskiego obrazującymi dzieci z Afryki, czyli pierwszych słuchaczy owych opowiadań. Warto zaznaczyć w pamięci dziecka, że gdzieś w odległej krainie są dzieci, które mimo innego języka, koloru skóry czy kultury uczą się życia od swoich rodziców poprzez takie same bajki bowiem są one uniwersalną pomocą dydaktyczną.
Aftyka Karolina
Komentarze
Prześlij komentarz