Barcelona, zajęcia 16 listopada

Klub Malucha

Podczas ostatnich zajęć w Klubie zebrały się prawie wszystkie maluszki, sala była wypełniona po brzegi. Nawet jeż Tom, który obudził się gdy zaśpiewaliśmy piosenkę był miło zaskoczony frekwencją i ochoczo przywitał się z dziećmi.
W nawiązaniu do minionego Święta Niepodległości udekorowani w wianki, które przygotowaliśmy podczas ostatnich zajęć, wspólnie zaśpiewaliśmy piosenkę "Jesteśmy Polką i Polakiem".
Jak zawsze uzupełniliśmy kalendarz, sprawdzając obecność, przypominając sobie dni tygodnia, porę roku i rozmawiając o pogodzie za oknem. Poruszaliśmy się tańcząc i śpiewając piosenki ukryte w muzycznych pudełkach oraz bawiliśmy się chustą animacyjną. Dzieci radzą sobie coraz lepiej i już prawie w ogóle nie potrzebują pomocy rodziców przy poruszaniu chusty.
Powoli wprowadzamy świąteczny nastrój, porozmawialiśmy o Świętach, które czekają nas w grudniu, niektórzy podzielili się planami wyjazdu do Polski. Wybraliśmy piosenkę, którą zaśpiewamy podczas bożonarodzeniowego spotkania w Szkole Polskiej i od razu zabraliśmy się do przygotowań. Ustaliliśmy choreografię, a także pomalowaliśmy kartki, na żółty i złoty kolor, aby na następnych zajęciach wyciąć z nich gwiazdki potrzebne do przygotowania rekwizytów. Niektórzy, najbardziej odważni malowali dłońmi i stopami.
Resztę zajęć spędziliśmy na naszych ulubionych zabawach w kole oraz przy czytaniu książeczek.

Zapraszam na kolejne spotkanie!
Dorota  

Poziomki

W ostatnią sobotę na początku spotkania z Poziomkami powtórzyliśmy polskie symbole narodowe, aby Maluszki jak najlepiej je zapamiętały. Okazało się, że bez problemu dzieci wymieniły flagę. Wiedziały jakie ma barwy. Trudniej sytuacja przedstawiała się z nazwą
"Godło", dlatego najpierw ułożyliśmy puzzle i już wszystko było jasne. Poziomki od razu sobie przypomniały , że jest to Orzeł Biały na czerwonym tle. Pozostał jeszcze Hymn Polski. I tu niespodzianka , ponieważ melodia "Mazurka Dąbrowskiego" okazała się dzieciom doskonale znana. Po tak owocnej powtórce Pani Maria uwieczniła na zdjęciu dzieci z panią Irenką z chorągiewkami biało -czerwonymi w ręku.  W ten sposób po raz drugi uczciliśmy listopadowe Święto Niepodległości.

Po przerwie śniadaniowej zajęliśmy się tematem dnia, a mianowicie listopadową pogodą. Najpierw dzieci miały za zadanie odgadnąć odgłosy deszczu, spróbować określić po dźwięku jego natężenie. https://www.youtube.com/watch?v=mbNPNm-ORSM Nie było problemu, Poziomki wymieniły po kolei mały deszcz, ulewę i grzmot burzy. Następnie przeszliśmy do opowiadania o wędrówce kropli wody. Była to opowieść inscenizowana obrazkami. Po zapoznaniu z treścią układaliśmy obrazki według kolejności wydarzeń. Wyszło znakomicie. Przy piosence o parasolce tańczyliśmy i próbowaliśmy śpiewać. https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=FQUB4NuoafU&t=109s

Karty pracy związane z tematem bardzo spodobały się dzieciom, powstały kolorowe krople wody i parasolki. Podczas zajęć nie zabrakło zabaw dowolnych w sali i na świeżym powietrzu.

Bardzo dziękujemy Poziomkom za wspólnie spędzony czas ,
Maria Kołomyjec, Irena Dobosz i Filip , praktykant

Jagódki

Ostatnie zajęcia w naszej grupie Jagódek , rozpoczęliśmy od powtórzenia tematyki święta 11 listopada. Razem z Jagódkami przypomnieliśmy czym jest wolność  i dlaczego to święto jest tak ważne dla każdego Polaka. Dzieci dużo pamiętały z poprzednich zajęć i brały aktywny udział podczas naszej rozmowy na ten temat. Następnie zajęliśmy się pogodą. Rozmawialiśmy o porach roku i zjawiskach atmosferycznych , które są charakterystyczne wiosną , latem , jesienią i zimą . Dzieci poznały piosenkę „Zła pogoda” - https://youtu.be/H81haV8IFIc?feature=shared  i razem w kółku zatańczyły układ do jej słów. Potem, przy pomocy kolorowej chusty animacyjnej, odtwarzaliśmy każdą z pór roku i towarzyszące im zmiany , czyli wiatr i deszcz. Jagódki musiały wspólnymi siłami trafić kolorowymi piłeczkami , czyli „deszczem”, do środka chusty - obrazowało to zjawisko opadów deszczu z chmur. Tej zabawie towarzyszyło wiele radości i energii. Ostatnią jesienną zabawą ruchową było przeskakiwanie po trasie zbudowanej z kałuż na naszej sali. Potem dzieci zajęły swoje miejsca i dostały karty pracy z parasolkami, musiały je połączyć i dopasować kolorami.

Przyszedł czas na śniadanie, bo brzuszki były już puste po tak intensywnej pracy.
W kolejnej  części zajęć skupiliśmy się na zbliżających się świętach Bożego Narodzenia. Rozmawialiśmy o tradycyjnych potrawach świątecznych na polskich stołach. Ku mojemu zaskoczeniu wszystkie dzieci znały te potrawy i potrafiły je wymienić. Potem były krótkie  prace plastyczne o tematyce świątecznej . Rozmawialiśmy też o  kolędach. Dzieci uczyły się zwrotki jednej z nich „Pójdźmy wszyscy do stajenki” - https://youtu.be/vbZSZV2XKQ8?feature=shared, którą wspólnie zaśpiewają na spotkaniu świątecznym. Na zakończenie zajęć obejrzały bajeczki edukacyjne o tematyce świątecznej oraz pogodowej. Dziękujemy za zajęcia i do zobaczenia niedługo!

Wszystkim bardzo dziękuję za nasze kolejne spotkanie i czekam na następne.

Małgorzata Pawłowska, Karolina i Daria

 

Śliweczki

Kolory, Jan Brzechwa 

Malarz wciąż zachodził w głowę:
Są kolory i odcienie,
Każdy inną ma wymowę,
Każdy jakieś ma znaczenie.
Aż podsłuchał raz w farbiarni,
Jak sprzeczały się kolory:
„Żółty trzyma się najmarniej,
Żółty jest na zazdrość chory”.
„Też gadanie… Zresztą zgoda,
Mnie zazdrosne lubią żony,
Taka jest w tym roku moda:
Żółty kolor, nie czerwony”.
Mruknął czarny: „Czy należy
W takie wdawać się rozmowy?
Jak czerwony się zaperzy,
To się robi fioletowy”.
„Zamilcz! Wszystkim się podoba
Modny kolor fioletowy,
A ty jesteś co? Żałoba!
Ciebie lubią tylko wdowy”.
„Lepszy czarny jest niż biały!”
„Lepszy biały, za to ręczę,
Wszak się na mnie poskładały
Barwy, które tworzą tęczę”.
„Tylko panny i oseski
Białym chlubią się kolorem…”
„A niebieski?”
„Co niebieski?”
„Jego tu na świadka biorę”.
Rzekł niebieski: „Słów mi szkoda.
Każdy z czasem wypłowieje”.
A zielony tylko dodał:
„Mam nadzieję… Mam nadzieję…”

Tematem naszego spotkania w sobotnie listopadowe przedpołudnie były BARWY, przywitaliśmy się wesoło, tym razem kolorowo https://www.youtube.com/watch?v=5DSJ8s3YDRo

Rozpoczęliśmy rozmową na temat kolorów. Dzieci miały okazję do wypowiedzi, czy możemy czuć kolory, jakie kolory lubimy, jakie kolory wpływają na nasze emocje?  Dzieci chętnie wypowiadały się, jeden z naszych najciekawszych wniosków to taki, że kolor nieba ma wpływ na to, co chcemy na siebie włożyć. Jedna ze Śliweczek, kiedy jest słonecznie nie chce zakładać szkolnego granatowego mundurka, czuje, że ten kolor odbiera jej energię (to prawda). Nasza rozmowa zakończyła się zabawą w kolory i jak już wszyscy odpadli, ponieważ dotknęli wirujący sznurek w kolorze czarnym, przeszliśmy do stolików, aby skupić się na moment na kolorach polskiej flagi. Dzieci próbowały odnaleźć znaczenie tych barw. Podsumowaliśmy: biel jest symbolem czystości, lojalności, pokory i szlachetności. Czerwień oznacza miłość, dzielność, żarliwość i poświęcenie. Takie znaczenie mają kolory polskiej flagi.
Śliweczki w nawiązaniu do minionego Święta Niepodległości 11 listopada wykonały kwiat – mak używając białego i czerwonego materiału filcowego.
Posłuchaliśmy wiersza pt ”Kolory” Jana Brzechwy. Słuchaliśmy chętnie, aby dowiedzieć się jakie znaczenie polski poeta przypisał kolorom żółtemu, czarnemu, fioletowemu. Wiersz bardzo się podobał😊
W czasie śniadania towarzyszyła nam kolorowa piosenka – „Gra w kolory” https://www.youtube.com/watch?v=RHOuXMg868A
W dalszej części zajęć rozszyfrowaliśmy znaczenie barw w plastyce, gdzie kolory możemy podzielić na podstawowe i pomocnicze. Poznaliśmy też podział kolorów na ciepłe i zimne (przypomnieliśmy sobie naszą rozmowę, jak wpływają kolory na to, co czujemy). Dzięki mieszaniu  kolorów podstawowych z pomocniczymi uzyskujemy kolejne, które nie powstałyby bez tej mieszanki. Dzieci otrzymały pomoc merytoryczną do zrozumienia tej wiedzy, jak również mały „szyfr”, dzięki któremu mogły dowiedzieć się który kolor pozwoli nam po dodaniu do podstawowego otrzymać barwę brązową i wiele innych barw.

Wykonały rysunek postaci, które były ubrane w kolorowe spodnie, bluzki, spódnice, a kolory powstały dzięki mieszaniu pyłku kredek woskowych. Technika „mieszania pyłku” bardzo zainteresowała dzieci, okazało się, że można przy użyciu tylko 6 kredek stworzyć inne kolory.
Ostatnią część zajęć poświęciliśmy na przygotowanie śpiewu i choreografii naszego występu podczas spotkania świątecznego już 14 grudnia. Zanim jednak to nastąpi musimy jeszcze solidnie ćwiczyć.
Rodzice otrzymali kolędę, którą będziemy śpiewać i mam nadzieję, że w wolnych chwilach Śliweczki będą poznawać kolejne wersy. Będziemy mieli okazję jeszcze wspólnie poćwiczyć 30 listopada – do zobaczenia 💗
Tymczasem bardzo dziękuję Śliweczkom za wesołe, pracowite, kolorowe zajęcia, za ich radosne przyjmowanie wszystkich propozycji, za energię w tworzeniu, śpiewaniu, wypowiadaniu się.

Pozdrawiam serdecznie,
Joanna Tylek

Malinki

Po raz pierwszy w listopadzie grupa Malinek spotkała się na zajęciach w Szkole Polskiej w Barcelonie. Zajęcia zaczęliśmy już tradycyjnie, tj. od opowiedzenia o wybranym polskim mieście. Tym razem wybór padł na Toruń. A z czym Toruń kojarzy się najbardziej? Oczywiście z pysznymi piernikami i postacią Mikołaja Kopernika. I właśnie z legendą o toruńskich piernikach oraz z życiorysem Mikołaja Kopernika zapoznali się uczniowie. Następnie przeszliśmy do zadań z książką, doskonaląc naukę pisania i czytania rozwiązywaliśmy krzyżówkę z wykorzystaniem słów z życia codziennego. Dzieci świetnie poradziły sobie z tym zadaniem. Po nim nastąpiła przerwa śniadaniowa.
Po przerwie udaliśmy się na dwór,  gdzie, w ramach gier i zabaw, ćwiczyliśmy słownictwo o naturze, np. liść, drzewo, zwierzęta, rośliny itp. Nauka w takiej formie jak najbardziej sprzyja uczniom i działa pozytywnie na różne ich ośrodki poznawcze.
Po powrocie ze szkolnego podwórka, nawiązaliśmy jeszcze do minionego niedawno Święta Niepodległości, gdyż Malinki zapoznały się z różnymi pieśniami patriotycznymi z tego okresu. Kolejnym etapem zajęć było stworzenie pracy twórczej (rysunku) z wykorzystaniem poznanego w ciągu dnia słownictwa. Prace były naprawdę imponujące.
Zajęcia, również już tradycyjnie, zakończyliśmy bajką, tym razem wybór padł na „Smerfy”.

 
Borys i Patrycja

Jarzębina

Na początku zajęć każde dziecko po kolei opowiadało, co wydarzyło się w jego życiu przez ostatnie dwa tygodnie. Liczba zdań, które miało powiedzieć, zależała od liczby kawałków papieru toaletowego, jakie wzięło. Ważne było, aby poprawnie używać czasu przeszłego. Każde zdanie musiało zawierać co najmniej jeden czasownik i jeden rzeczownik. Cała aktywność dostarczyła mnóstwa śmiechu.
Z okazji niedawno obchodzonego Dnia Niepodległości opowiedziałam o Tadeuszu Kościuszko i Insurekcji Kościuszkowskiej. Insurekcja Kościuszkowska była zbrojnym powstaniem przeciwko zaborcom, które miało na celu odzyskanie niepodległości Polski.
Pokazałam obraz Wojciecha Kossaka “Kościuszko z kosynierami”. Kossak to polski malarz, przedstawiciel nurtu malarstwa o tematyce historycznej i batalistycznej. Po upadku powstania w 1794 roku i uwięzieniu Tadeusza Kościuszki, Rosja, Austria i Prusy doszły do
porozumienia w 1795, w wyniku którego nastąpił III rozbiór Polski. Niedługo potem król Polski Stanisław August Poniatowski zrzekł się praw do tronu, a Polska zniknęła z map na 123 lata, aż do końca I wojny światowej w 1918. Dostawszy się do rosyjskiej niewoli, Kościuszko zaczął symulować niedowład nóg. Miał nadzieję na lepsze warunki w więzieniu. Jako inwalida mógł zdawać się Rosjanom mniej groźny. Udawane kalectwo niewątpliwie wpłynęło na jego zwolnienie z rosyjskiego więzienia na początku 1796 roku. W czasie rosyjskiej niewoli Kościuszko nie tylko symulował, ale prawdopodobnie też komponował. Na dorobek artystyczny Naczelnika Powstania składają się dwa polonezy i walc.

Z Ignacym zademonstrowaliśmy podstawowy krok poloneza. Polonez jest uroczystym tańcem korowodowym, któremu towarzyszą niezwykła gracja ruchów oraz dostojne kroki. Pary w tańcu poruszają się powolnym krokiem po liniach prostych i krętych, wykonując liczne układy i figury. Jego fundamentalnym elementem jest elegancki chód, składający się z trzech spokojnych kroków, gdzie pierwszy z nich wyróżnia się delikatnym dygnięciem. W Polsce bardzo powszechny jest polonez pt. „Pożegnanie ojczyzny” Michała Kleofasa Ogińskiego. Odsłuchaliśmy ten utwór. Przypomnieliśmy, że Mazurek Dąbrowskiego to polska pieśń patriotyczna z 1797 roku, od 1927 oficjalny hymn państwowy Rzeczypospolitej Polskiej. Słowa hymnu – nazywanego Pieśnią Legionów Polskich we Włoszech – zostały napisane przez Józefa Wybickiego. Autor melodii, opartej na motywach ludowego mazurka pozostaje nieznany. Pierwsza zwrotka hymnu nawiązuje do ostatniego rozbioru Polski. Po klęsce Insurekcji Kościuszkowskiej, w 1795 terytorium Rzeczypospolitej zostało całkowicie rozdzielone pomiędzy Rosję, Prusy i Austrię. Zwrotka wyraża zatem patriotyzm i wiarę w odzyskanie niepodległości. Publicznie hymn państwowy wykonuje się lub odtwarza w szczególności w czasie
uroczystości oraz świąt i rocznic państwowych. Podczas wykonywania lub odtwarzania hymnu państwowego obowiązuje zachowanie powagi i spokoju. Hymn Rzeczypospolitej Polskiej powinien być wykonywany lub odtwarzany w sposób zapewniający mu należną cześć i szacunek. W szczególności zabrania się wykonywania hymnu ze zmienioną melodią lub tekstem. Naruszenie przepisów o hymnie RP stanowi wykroczenie zagrożone karą aresztu albo grzywny.
Sprawdziliśmy podstawową wiedzę dotyczącą Dnia Niepodległości oraz historii omawianej na ostatnich dwóch zajęciach: Kiedy Polska odzyskała niepodległość po 123 latach zaborów? Jakie trzy kraje dokonały rozbiorów Polski, przez co Polska zniknęła z mapy Europy? Jak nazywał się marszałek, który poprowadził Polskę do niepodległości w
1918 roku? Jaką rolę pełniła Legiony Polskie w czasie I wojny światowej? Jaki hymn śpiewali Polacy walczący o wolność? Kto został Naczelnikiem Państwa w odrodzonej Polsce w 1918 roku? Który traktat zakończył I wojnę światową, umożliwiając Polsce odzyskanie niepodległości? Kto jest autorem słów polskiego hymnu narodowego, „Mazurka Dąbrowskiego”?
W części artystycznej wszyscy wspólnie zajęliśmy się wykonaniem godła. Dwóch uczniów pięknie naszkicowało na kartonie orła, a reszta przygotowywała kuleczki z bibuły, aby wypełnić orła kolorami. Zaśpiewaliśmy także „Sto lat” uczennicy, która obchodziła swoje ósme urodziny. Na zakończenie wyszliśmy na podwórko.
Po powrocie podzieliliśmy się ptasim mleczkiem.

Agata i Ignacy