Karnawał

Kilka dni temu zaprosiłam Was na Wielką Zabawę Karnawałową. Pewnie nie będzie to ani pierwsza, ani ostatnia Wasza zabawa i dlatego pomyślałam, że warto coś napisać o tej tradycji, szaleństwie, zwyczaju. Zapewne znajdziecie tutaj kilka informacji powszechnie znanych ale może też, uda mi się czymś Was zaskoczyć.

Co to jest i skąd się wziął Karnawał?

Karnawał, inaczej zapusty czy mięsopusty to okres zimowych balów,tańców, uczt, maskarad, pochodów, zabaw i ogólnej wesołości. Rozpoczyna się najczęściej w dniu Trzech Króli a kończy w Środę Popielcową.

Wywodzi się z kultów płodności i z kultów agrarnych. Od głębokiej przeszłości utrzymywało się głębokie przekonanie, że im wyższe będą skoki, ty wyżej będzie rodziło zboże. Pewnie między innymi dlatego Karnawał jest tak ściśle związany z tańcami.

Nazwa pochodzi z łac. carrus navalis czyli wóz w kształcie okrętu, od wozu który uczestniczył w procesji świątecznej ku czci Izydy, później prowadził parady w czasie rzymskich Bachanalii (uroczystości na cześć Bachusa, boga płodów i wina). Odpowiednikiem Bachanalii w starożytnej Gracji były Dionizje. Jak wiemy, w obu przypadkach był to okres wyuzdanych zabaw przy winie, tańców, często orgii, biesiad i bali przebierańców oraz maskarad.

Oprócz tego, w starożytnej Grecji wczesną wiosną obchodzono Antesterie – święto, które trwało trzy dni i było poświęcone budzącej się do życia przyrody ale także i umarłych. Pierwszy dzień nazywano Otwarcie beczki, miało symbolizować otwarcie się świata podziemnego. Wówczas witano dusze zmarłych i jednocześnie zabezpieczano się przed nimi. W praktyce w tym dniu otwierano beczki z ubiegłorocznym winem. Drugiego dnia po złożeniu zmarłym ofiary z wina odbywały się procesje ustrojonych w wianki osób, prześcigających się w piciu wina. Oczywiście procesjom tym musiały towarzyszyć tańce i śpiewy. Natomiast trzeci dzień zwano Garnkami. W tym dniu Hadesowi – bogowi podziemia i świata zmarłych – składano w ofierze gotowane ziarna zbóż i wino w dzbanach. Na koniec wypędzano, pewnie już w amoku alkoholowym, biedne duchy okrzykami: Precz, precz, precz.

Według innej teorii nazwa karnawał pochodzi od łacińskiego słowa carnavale, którego człony caro – mięso i vale – bywaj, żegnaj, oznaczają razem w wolnym przekładzie: pożegnanie mięsa, a wraz z nim wszelkiego rodzaju uczt, zbaw i hulanek, gdyż jest to okres poprzedzający Wielki Post.

Mamy jeszcze wiele innych teorii pochodzenia słowa karnawał. Uważano też, że pochodzi od carne avaler – połykać mięso albo od carne levamen – z mięsa się oczyszczać. Znajdowano też polskie pochodzenie słowa od nawału kar, które przyniesie post.

Kolebką europejskich zabaw karnawałowych są kraje śródziemnomorskie, a przede wszystkim Włochy. W wiekach średnich z obchodów karnawałowych znana była przede wszystkim Wenecja. Zabawami karnawałowymi także wysławił się Rzym, później Hiszpania, Portugalia, Francja. Z czasem dotarły one na Bałkany, do Rosji, Niemiec innych krajów Europy.

Zwyczaje karnawałowe.

Zabawy, bale i parady należą do głównych tradycji karnawałowych. Chyba wszyscy słyszeliśmy o karnawale w Rio czy w Wenecji. Parady odbywają się głównie tuż przed Środą Popielcową i trwają kilka dni. Jest to okres oczekiwany, często przez cały rok bo uczestnicy przygotowują specjalne stroje karnawałowe niezwykle bogato zdobione, czasami można powiedzieć, że dość wyuzdane, prowokujące, mieniące się złotem, przepychem.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Rozkład zajęć 2024/2025

Kontakt

Co jest potrzebne aby zapisać dziecko do szkoły w Katalonii?