Topienie Marzanny-początek wiosny
Obrzędy wiosenne celebrowane w okresie wiosennego przesilenia słonecznego odgrywały w kulturze chłopskiej szczególną rolę. Należało rytualnie rozbudzić życie po martwym okresie zimy. Wstępną fazę wiosennych rytuałów stanowiły zwyczaje i obrzędy zapustne, sprawowane u schyłku zimy. Być może osoby z krakowskiego pamiętają biegające po wsi podczas zapustów chłopięce grupy przebierańców, tzw. Pokuśniki. Może pamiętają też zamaskowanego mężczyznę zwanego zapust, ubranego w kożuch i wysoką papierową czapę. Pokuśniki różnymi figlami rozbawiali widzów, poczem niespodziewanie wpadali na nich bijąc batami. Natomiast zapust wygłaszał zabawne oracje, kończące się życzeniami dobrych urodzajów. Poza tym przybycie wiosny miało ułatwić topienie lub palenie Marzanny, kukły ludzkiej personifikującej zimę i śmierć. Zwyczaj ten ma bardzo głębokie tradycje. Marzanna – Morena, Marzanik, Marzaniok (od słów mor, mara, zmora), Śmierć, Śmierztecka, Śmiertka, Śmiercicha – to różne określenia, jakie ...