Sprawozdanie z zajęć z 10 marca

Poziomki

Wielkanoc kolorowa i radosna – polskie tradycje wielkanocne.

W myśl zbliżającej się Wielkanocy - najstarszego a zarazem najważniejszego święta w katolickim roku liturgicznym - tematyka naszych sobotnich zajęć nawiązywała do tradycji wielkanocnych praktykowanych w większości polskich domów.

Dzień ten rozpoczęliśmy od prostych zajęć grafomotorycznych, których celem było rozbudzenie ospałych rączek naszych Poziomek. Każdy otrzymał karteczkę, na której znajdował się rysunek trzech jajek, a w nich szkic różnych wzorków: gwiazdek, kółeczek, kwiatuszków, zygzaków, linii, paseczków, kwadracików, itp. Zadaniem dzieci było kolorowanie rysunków, które znajdowały się na ich karteczkach. Wszyscy z ogromną ochotą przystąpili do wyznaczonego im zadania tworząc kolorowe pisanki. Po tak pracowitym wstępie usiedliśmy w naszym przyjaznym kręgu i przywitaliśmy się wesoło naszą ulubioną piosenką na powitanie.

Następnie obejrzeliśmy krótką bajkę pt. „Dziwny Świat Kota Filemona: Wielkanocne sprzątanie” (W. Fedyka), co sprawiło dużą radość naszym małym podopiecznym. Wszyscy z ogromnym zaciekawieniem śledzili losy głównego bohatera - Kota Filemona - po czym rozpoczęliśmy wspólną pogadankę nawiązującą do tradycji świątecznych. Opowiedzieliśmy sobie o malowaniu i zdobienie jajek oraz używanych w tym celu technikach (malowanie, farbowanie, drapanie, itp.,), przypomnieliśmy sobie jak wygląda i co wkładamy do koszyczka wielkanocnego (baranek, zając, chleb, kiełbasa, sól, chrzan, babka wielkanocna, jajka), omówiliśmy zwyczaj święcenia pokarmu w kościele oraz uroczyste zasiadania do wspólnego śniadania. Dowiedzieliśmy się, iż w niektórych rodzinach na ten czas przygotowuje się pyszne ciasta cytrynowe lub truskawkowe, babki wielkanocne, serniki z rodzynkami, itp. Dzieci bardzo się cieszą z nadchodzącego święta, a najbardziej z dekorowania koszyczka oraz drapania pisanek.

Aby dzieci mogły lepiej zapamiętać, co powinno znajdować się w koszyczkach wielkanocnych, wysłuchaliśmy słów pewnej piosenki:

Idą święta, wielkanocne idą święta.

O tych świętach każdy zając pamięta.

Do koszyczka zapakuje słodycze

I na święta ci przyniesie moc życzeń.

Idą święta, wielkanocne idą święta.

O tych świętach i kurczątko pamięta.

W żółte piórka się ubierze, wesołe

Wśród pisanek będzie biegać po stole.

Idą święta, wielkanocne idą święta.

O tych świętach nasz baranek pamięta.

Ma na szyi mały dzwonek dźwięczący,

Będzie dzwonił, będzie skakał po łące.

Idą święta, wielkanocne idą święta.

O tych świętach każde dziecko pamięta.

Pomaluje jajka w kwiatki i w gwiazdki,

Zrobi na pisankach śliczne obrazki.

(A. Galica)

Po tak aktywnie spędzonym poranku udaliśmy się na małe, co nieco – nasze drugie śniadanie.

Druga część zajęć rozpoczęła się na świeżym powietrzu, gdzie postanowiliśmy się troszeczkę rozruszać. W tym celu udaliśmy się na szkolne boisko. Na początek przeprowadziliśmy małą rozgrzewkę polegającą na wykonywaniu krążeń różnymi częściami ciała (głową, ramionami, łokciami, tułowiem, nadgarstkami, kolanami, stopami), poćwiczyliśmy koordynację ruchową starając się utrzymać jak najdłużej woreczek z piaskiem na głowie podczas krótkiego biegu, nauczyliśmy się całkiem nowych zabaw ruchowych:

Na dole na górze

Na dole, na górze raz, dwa, trzy

Kółeczko nieduże raz, dwa, trzy

Tu rączki, tu nóżki raz, dwa, trzy

Zakręćmy kółeczko raz, dwa, trzy.

(Tą oraz inne zabawy można odnaleźć na stronie: http://sloneczneprzedszkole.w.interia.pl/krasnale_piosenki.html )

Metoda tip-top

Dwóch graczy ustawia się naprzeciwko siebie w odległości kilku metrów. Jeden wysuwa stopę i stawia ją tuż przed drugą, mówiąc przy tym „tip”. Drugi robi dokładnie to samo, przy każdym kroku wołając „top”. W ten sposób gracze zbliżają się do siebie, aż wreszcie stają tuż-tuż. Zwycięzcą jest ten, kto jako ostatni ustawił stopę między swoją drugą stopą a stopą przeciwnika.

(Tą oraz inne zabawy można odnaleźć na stronie:

http://zabawnik.org/?cat=3 )

*Raz dwa trzy Baba jaga patrzy

Jedna osoba jest Baba jagą, reszta dzieci stoi w wyznaczonym (linią) miejscu. Baba jaga jest odwrócona tyłem i ma zakryte oczy swoimi rekami i powtarza słowa raz, dwa, trzy, Baba jaga patrzy. W tym czasie dzieci biegną w jej stronę. Baba jaga po tych słowach odwraca się. Dzieci muszą w tym czasie zatrzymać się w miejscu, do którego dobiegły i się nie ruszać. Ten, kto pierwszy dobiegnie do Baby jagi wygrywa i staje się Baba jagą.

*Wersja nieco uszczuplona.

(A.Wojtkiewicz)

Przypomnieliśmy sobie także dobrze już nam znane i lubiane zabawy, między innymi: „Głowa ramiona”, „Jedzie pociąg z daleka”. Na koniec naszych zabaw ruchowych rozegraliśmy „ważny mecz: dziewczynki – chłopcy”, który zakończył się remisem.

W tak rozbawionym towarzystwie udaliśmy się do sali. Zanim przystąpiliśmy do zajęć plastycznych, przeprowadziliśmy ciekawy quiz. Na stoliku znajdowały się karteczki z imionami wszystkich Poziomek. Zadaniem dzieci było odnalezienie swojego imienia. Ogromną niespodzianką dla nas był fakt, iż każdy uczestnik tej zabawy bezbłędnie wskazał odpowiednią dla siebie karteczkę. Jest to dowód na to iż wszyscy wiedzą jak powinno się pisać ich własne imiona.

W końcu przyszedł czas na zajęcia plastyczne. Tym razem zadaniem dzieci było zdobienie wcześniej przygotowanego szablonu jajka, tak, aby powstała piękna, kolorowa pisanka. Dzieci dostały paski bibuły w różnych kolorach. Darły je na małe kawałeczki, zwijały w małe kuleczki, aby ostatecznie przykleić je na swoich pracach. Nasze kochane Poziomki wykazują się coraz to większą kreatywnością tworząc przepiękne, oryginalne wzorki na swoich pisankach, które będzie można podziwiać na zbliżającym się spotkaniu wielkanocnym.

Zadanie domowe

• Prosimy, aby każde dziecko samodzielnie i starannie pokolorowało otrzymane obrazki.

Zapraszamy wszystkich na zbliżające się wielkimi krokami spotkanie wielkanocne przewidziane na dzień 24 marca!!!

Pozdrawiamy serdecznie

Marzena i Basia

Krasnoludki

Marcowym spotkaniem rozpoczęliśmy w grupie Krasnoludków nowy cykl zajęć - poświęconych  folklorowi polskiemu. Dzieci dowiedziały się, że folklor to (najogólniej rzecz ujmując) pewna forma artystycznego  wyrażania siebie i swojego regionu.  W przewodni temat " Piękna nasza Polska cała" wprowadziły nas slajdy ukazujące różnorodność regionalną Polski. Oglądaliśmy krajobrazy gór, morza, jezior i nizin polskich. Była to doskonała okazja do zapoznania się z nowym słownictwem związanym z oglądanym regionem. Góry kojarzyły się po dzieciom z góralem, Zakopanym i lawiną, a morze - z latarnią morską i rybakiem.

Chętne dzieci mogły zapisać własnoręcznie na tablicy  wypowiedziany wyraz.  

Pierwszym omawianym regionem były KURPIE. Ze względu na zbliżające się święta Wielkanocne  dzieci obejrzały piękne, bardzo wysokie palmy kurpiowskie, wycinanki i  malowane jajka czyli pisanki wielkanocne. Fotografie starych chat kurpiowskich, strojów ludowych, jarmarku kurpiowskiego bardzo zainteresowały Krasnoludki. Zaciekawienie wzbudziły figurki zwierząt z ciasta chlebowego stojące na stołach jarmarcznych, tzw " nowe latka ".

Po tak intensywnych wiadomościach , posililiśmy się trochę i  udaliśmy  na salę gimnastyczną  "rozruszać kości". Zawody zręcznościowe  z hula-hop były bardzo udanym pomysłem. Wymęczone, ale zadowolone Krasnoludki po powrocie do sali lekcyjnej rysowały i kolorowały pisanki wielkanocne.

Temat folkloru kurpiowskiego będziemy kontynuować na kolejnych zajęciach. Na dzieci czeka  miła , muzyczna niespodzianka.

 Ciekawostki folklorystyczne regionu

Kurpiowska chata jest ustawiona szczytem do drogi, ma rzeźbione nadokienniki i dach zwieńczony charakterystyczną dla tego regionu ozdobą w kształcie toporów lub rogów. Wnętrze chaty ozdobione jest  zawieszanymi  na ścianach jednobarwnymi  wycinankami zwanymi "lelujami", a także wiszący u stropu (sufitu) kierec wykonany z papierowych kwiatów połączonych łańcuszkami z ziaren grochu.

Do pięknej tradycji kurpiowskiej należy robienie dużych palm wielkanocnych. Niektóre osiągają wysokość nawet kilku metrów (nawet 7-8). Najpiękniejsze palmy zostawały w kościele do następnych świąt, inne po poświeceniu zdobiły domowe ołtarzyki. 

Do zobaczenia  na VII. Rodzinnym Malowaniu Jajek 24 marca.

Maria   

Pszczółki 

Sobotnie zajęcia rozpoczęliśmy od pomocy cioci Tekli w odnalezieniu zagubionych przedmiotów. Przy tej okazji dzieci poznały słowa jak: igła, parasol, kapelusz, guzik oraz pasek. Po tym zadaniu na rozgrzewkę przeszliśmy do omawiania książki Marii Kownackiej „Plastusiowy Pamiętnik”. W czasie wysłuchania wybranych przygód Plastusia dzieci stworzyły ilustracje do wysłuchanego tekstu.

Rozmawialiśmy o Plastusiu, o jego historii, o tym gdzie mieszka i kim są jego przyjaciele.

Wzięliśmy też udział w prezentacji zdjęć z polskimi pejzażami, skansenami, strojami ludowymi

i ozdobami wielkanocnymi.

Dla rozruszania ciał udaliśmy się na salę gimnastyczną.

Po powrocie do klasy dzieci rozwiązały zadanie dzięki, któremu przypomnieliśmy sobie nazwy części twarzy, które wciąż wielu dzieciom sprawiają trudności.

Praca domowa:

Proszę powtórzyć z dziećmi nazwy części twarzy:

czoło, brwi, rzęsy, oko, oczy, nos, policzek, policzki, nos, ucho, uszy, usta, zęby, broda.

Gorąco zachęcamy również do czytania dzieciom o przygodach Plastusia – tekst łatwo można odnaleźć w internecie.

Do zobaczenia na kolejnych zajęciach!

Joanna i Jagoda

Wisła

Na ostatnich zajęciach przybliżyliśmy sobie postać słynnej polskiej pisarki, autorki także wielu utworów dla dzieci - Marii Konopnickiej. Próbując prześledzić jej życiorys dowiedzieliśmy się, że była kobietą, jak na ówczesne czasy odbiegającą od konwencji. Jeśli ktoś jeszcze nie wie, może wspomnijmy o jej upodobaniu do jazdy na rowerze i polowań, czy jej bziku na punkcie parasoli.

Zapoznaliśmy się z jednym z jej najbardziej znanych utworów dla dzieci „Stefek Burczymucha”, który po rozłożeniu na części pierwsze został przez nas zilustrowany.

Mieliśmy również okazje zapoznać się z fragmentem bardzo znanej bajki „O krasnoludkach i sierotce Marysi”.

W ostatniej części zajęć, dobrani w pary bawiliśmy się w dziennikarzy śledczych. Każdy musiał wcielić się w rolę manipulującego faktami narratora, by za chwilę posługując się intuicją zdemaskować blefy swojego rozmówcy.

Karolina i Diana,